Mintzo ginen atzo burúz zurruntasun gramatikal ezberdina noiz aplíkatu modifikazio lineala an munduko sintaxiak (oso handia eta gaiztoa an hitz-ordena buruazkena, eta oso txikia eta klase onekoa an hitz-ordena burulehen rigidoa), eta hari horretara, gaur azpimarratu nahi genuké ondoko pasartea, non Jana Chamonikolasová (ikus [2540]) mintzo dén justuki gain hóri tirabira zein den existitzen artén linealitate-printzipioa (linearity principle) eta printzipio gramatikala (grammatical principle) an bere "Word order and Linear Modification in English" (2009):
Mathesius (1975: 153-63), Firbas (1992: 117-140) and Vachek (1994: 32-40) identify principles determining word order in Indo-European languages. The most important are the linearity principle (ordering elements in accordance with linear modification) and the grammatical principle (ordering elements in accordance with a grammaticalized word-order pattern). The linearity principle is stronger in languages with flexible word order, the speakers of which are able to produce "gradation of meaning" more easily than speakers of languages with fixed word order, in which the linearity principle is subordinate to the grammatical principle. [Chamonikolasová, 2009:18]
Autoreak jarraitzen du mintzátuz justuki gain inglesa, zein ez litzaken izanen hain flexiblea noiz ordenatzen esaldiko elementu nagusiak:
In English, the grammatical principle enforces the sequence subject (S), verb (V ), object (O), complement (C), adverbial (A). Since objects, complements and adverbials often express more important ideas than subjects, a large number of English sentences observe the grammatical principle without necessarily violating the linearity principle. [Chamonikolasová, 2009:18]
Gauza da ze zurruntasun burulehenak ahalbidetzen dú efektibitate expresibo oso handia (nahiz rigidoa izan, ordena horrek ematen ditú aukera expresibo anitzak eta oso onak), nahiz, zurruna izanki, batzuetan izan zitekén pittin bat monotonoa an bere ordenazioa, zein orokorki izanen litzakén aski independentea respektu konsiderazio diskursibo partikularrak:
... the grammatical principle enforces the sequence subject (S), verb (V ), object (O), complement (C), adverbial (A). [Chamonikolasová, 2009:18]
Bai, akaso izan ahla dá pittin bat monotonoagoa respektu ordena eta expresibitate orokorki flexibleagoak eta hortaz egokituagoak respektu zirkunstantzia konkretuak an diskursoa, zeinekin lortuko litzakén efektibitate apurño bat anitzagoa eta intensoagoa, bereziki noiz expresio horiek gauzatzen diren bidéz vokalismo ondo argia eta sonoroa.
Azkenik, sintaxi buruazkenetan, nola japonieran, expresioa hiltzen da an modu guztietako inkoherentzia, zeinen emaitza dén oso inexpresiboa salbu an egoera oso kontextualak, oso obvioak. [2543] [>>>]
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina