"keta" erabilia nola izena, postposizio askea atzén genitiboa, edo adverbioa.

Atzoko sarreran aipatzen genuén "-keta" atzizkia nola sufijo horietako bat zek egin du jauzia ki erabilera solteagoak, hala nola hauek zein agertzen dirén an ondorengo aipua tik OEH:

keta.
I. (Sust.). (...)

2. (Dv, H).
Número, cantidad. "Keta handia, ttikia, une grande, une petite quantité, grand, petit nombre" H.
Eta zer diozu Eskualherriko sortzeen ketaz? Eskual 26-11-1909, 4. Apez-geien keta berdin egonen zako. JE Bur 56. Ez du. ketak egiten nausigoa. Ib. 49. Ez da ondikotz nehun ageri nork zonbat saldu edo banakatu dituen, ez eta orotarat zer keta izan den irarkolak aterarik. Lf ELit 111.

Gran cantidad.
Arrantzari bakotxak hiru ehun mila libera inguru ditu irabaziak, gastu guziak pagatu ondoan. Ez da keta bat, irrisku eta sakrifizioari behatuz. Herr 26-5-1960, 1.

II. (Usado como adv. o posposición).

1. (AN-gip-5vill-araq, L, B, BN-baig, Sal ap. A; Dv, H). (Como segundo miembro de comp.).Buscando, en busca (de), a por. v. egurketa (3), etc. (...)
(Tras gen.).
Ardurenik itsasoaz haindirat baitoa [Eskualduna] onaren ala berriaren keta. JE Bur 204.

2. "Keta goatea, aller chercher. Keta ibiltzea, chercher" Dv.

Hortxe daukagu nóla "-keta" atzizkia askatu egin den tik bere erabilera itsatsia, evoluzionatuz ki paper gramatikal solteagoak nola dirén izena, postposizio askea atzén genitiboa, edo adverbioa. Dá beste adibide bat on posibilitate evolutiboak on hizkuntzak. [768] [>>>]