Espero dezagun ze hau guztia buka dadín nola bukatu behar den

Josu Lavin-ek zioen atzo:

Berarequin duela guti, uztailean, egon naicen arren, ez dut uste niri dagoquidanic idaztea. [Josu Lavin]

Suposatzen dut ze, teknikoki, kontua izango litzaké donazio bat, donazio bat zein Josu Lavin-ek egingo lioken ki erakunde ofiziala deitzén Euskaltzaindia asmóz-eta erakunde horrek babéstu Josu-k donatutako paperak eta liburuak ganik Krutwig, zeintzuk, gainera, geldituko lirakén denen esku.

Horretarako bi parteak egon beharko liraké interesatuak (Josu, esaten zigunez, bádago, eta Euskaltzaindiari suposatzen zaio interesa), eta irrelevantea iruditzen zait nók hartu donaziorako iniziatiba. Nire ustetan, antzera izan liteké Josu-rena nola Euskaltzaindia-rena.

Edonola ere, nire partetik, eta mintzo naiz nola irakurle potentzialki interesatua, idatziko diot e-mail bat ki Pruden Gartzia (zein, dakigunez, dá zuzendaria on Euskaltzaindiko biblioteka eta artxiboa) afin berak ezagutu dezan nóla paper horietan aurkitzen dén Krutwig-en lan saritua gain euskal aditza (zein nik eskatu nion gabén fortunarik), hala nola beste idazlan inedito batzuk; eta nóla donatzaile potentzialak (Josu) uste duen ze paper eta liburu horiek egon beharko liraké azpín babesa on institutioneren bat, zeinen artean, niri behintzat, ez zaidan okurritzen hobeagorik zein Euskaltzaindia (ikus atzoko sarrera):

Orain badaquiquete non dagoen Krutwigen alea. Krutwigec ere badu berce idazlan ineditoric, "Thaleiaren katoptrona" casu. Elheberria. Eguia erran, Krutwigen paper guztiac (eta liburuac) cein neure escu baitaude institutione baten babespean egon beharco lirateque. Nehorc ez nau contactatu nahi ukan azquen hamarcadetan.  [Josu Lavin]

Espero daigun ze hau guztia buka dadín nola bukatu behar den. [1009] [>>>]