Potentzia sintaktikoak bádu zerikusirik kin potentzia ki kontatu txisteak

Potentzia sintaktikoa dá bilakatzen potentzia expresibo-komunikatiboa an edozein textuinguru linguistiko (nóla liteke bestela?) baina oso bereziki an textuinguru expresibo-komunikatibo exigenteak, nola dén adibidez textuinguru komunikatiboa on txisteak. 

Horretaz beste adibide bat (ikus [201]): har daigun berriro Pirahã hizkuntza (gogoratu nola pirahãz ez den garatu mekanismorik ki pilatu izen-modifikatzaileak, halatan-non esanen dá "Kupela gorria. Kupela handia ere da. Kupel batzuk dira." eta ez "Kupel handi gorri batzuk"), eta demagun ze behar dugu kontatu txiste bat zeinen bukaerako kolpea dén hain juxtu ondorengoa:

"... kupel handi gorri batzuk gainén kupel handiago eta gorriago batzuk".

Hola, progresiboki artikulaturik, bukerako zati kruziala aiseki eman ahal da an unitate intonatibo bat, zeinek, txiste-bukaeran isolatua eta behin aurretik ondo oinarritua, emanen duén joku intonatibo-expresibo zabala. Baina, zér gertatuko litzake baldin banatu beharko bagenu bukaera progresiboki-artikulatu hori an (gutxienez) 6 mikroesaldi? Ba gertatuko litzake  ze txistearen azken kolpe hori geldituko litzaké guztiz desitxuratua, sintaktikoki eta intonatiboki. Eta akabo txistea! [202] [>>>]