Euskal aditza, nola edozer an edozein hizkuntza, dá zerbait dinamikoa, historikoa, zein doán (eta joan behar dén) aldatzen batera kin beharrak eta gogoak on bere erabiltzaileak, batzuetan kapritxosoki, baina normalean aski ulergarriki

Zioen atzo Josu Lavin-ek:

"etorriko zen" eta "etorriko zatekeen" hauetako "etorriko" bi horiek inkompatibleak dira "venido"rekin "habría venido" aditzean.
Euskaltzaindiak hemen argiro erakusten du ezen oraindaino ez dutela euskal aditza ulertu ahal izan.
Bejondeiela!

Euskal aditza, nola edozer an edozein hizkuntza, ez da gauza estatikoa, monolitikoa, ez da zerbait zein behinola sortu zen eta holaxe betiko iraun behar duen (halan ze behin sortutako hori ondo "ulertu" behar den eta betiko hola erabili). 

Ez, euskal aditza, nola edozer an edozein hizkuntza, dá zerbait dinamikoa, historikoa, zein doán (eta joan behar dén) aldatzen batera kin beharrak eta gogoak on bere erabiltzaileak, batzuetan kapritxosoki, baina normalean aski ulergarriki, nola, gure ustez, gertatzen den an oraingo kasu hau, zeren "habría venido" horrek signifikatu ahal dú alde batetik:

• habría venido probablemente

eta 

• habría venido seguro

halan ze, gaztelaniaz nahi badugu matizatu aditzaren probabilitatea edo ziurtasuna, beharko dugú adverbio bat (nola "quizá" edo "seguro") edo beste zerbait (ikus atzokoa). Gauzak horrela, naturala iruditzen jaku erabiltzea "etorriko zen" an goragoko zentzua on ziurtasuna, nondik gero akaso zabalduko zen ki zentzu espekulatiboa ere, bilatuz sinplizitatea. [2843] [>>>]