Soilik lortuko dugu erabilera eta interpretazio egoki bat noiz ondo eta zehazki ulertzen dugun zér kalkulatzen ari garen

Txopi-k zioen atzo:

Pixkana naiz hasi ulertzen -gutxi gora-bera, geyo bera-, kontu hauek on estadistika.

Estadistikak (eta estadistika horietatik ateratako neurriak berdin) ez dira baizik zenbaketa (neurketa) gehio edo gutxio sofistikatuak. Kontua, benetako kontua da zér zenbatzen (neurtzen) dugun, eta zertáko erabiltzen ditugun zenbaketa (gehio edo gutxio sofistikatu) horiek, eta  nóla interpretatzen ditugun handik ateratako emaitzak. Eta soilik lortuko dugu erabilera eta interpretazio egoki bat noiz ondo eta zehazki ulertzen dugun zér kalkulatzen ari garen: alegia, guk aplikatutako neurri horiek zinez zér egiten duten.

Adibidez, entropia jaio zen ki neurtu zénbat bit beharko ziren ki transmititu mezu bat bidéz sistema kodifikatzaile bat (dá kapazitate-neurri fisiko bat), non kontua (eta kezka) zén transmititzea mezuaren forma inanbiguoki (nolabait esan, kontua zirén hitzak eurak, eta ez euren edukia edo interpretazio egokia). Marko horretan, hain ongi transmitituko da mezu bat zein ez den batere konprenitzen, nola mezu bat zein dén interpretatzen guztiz efektiboki. Izan ere,  eta esana dugunez, mezuaren esangura edo interpretazioa ez ziren sartzen artén interesak on personak zek sortu zutén ha kontzeptua on entropia, zein, genioenez, gehiago dagokio i telekomunikazio-ingeniaritza ezez ki linguistika. Hortaz, ondo justifikatu beharko litzake kontzeptu horren erabilera an kontextuak nola prozesamendu humanoa on mezu linguistikoak, zein den oso urrutiko esparrua respektu transmisio formala on ber mezuak.

Eta gauza da ze gure kasuan ez gaude (bereziki) interesaturik an transmisioa on mezu formalak gehio edo gutxio efizienteki, baizik an efektu komunikatiboak (informatibo-expresiboak) zein derivatzen diren ti mezuen estrukturazio diferenteak. Gure interesa zentratzen da an efektibitate komunikatiboa noiz kodetzen (sortzen) edo dekodetzen (interpretatzen) mezu linguistikoak.

Mezuen forma ez da guretzat zerbait emana, baizik gure aztergaia, halan ze gure erronka da aztertzea nolákoa izan beharko litzaken mezuen forma bera (estrukturalki, sintaktikoki) afin euren efektu komunikatiboa (kodifikazioan zein dekofikazioan) izan dadín, orohar, ahalik-eta efiziente-efektiboena. Nola genioen hemen, gure erronka linguistikoa hasten da noiz euren ingenieritza-erronka amaitzen den. [1313] [>>>]