"zein" konsekutiboa vs "zein "erlatiboa: beste pausutxo bat

Azkenaurreko sarreran azpimarratzen genuen zéin hurbil egon ahal diren "zein" konparatiboa eta "zein" konsekutiboa (halatan ze batetik bestera pasatzea ez litzake baizik pausutxo bat). Antzera ere, ez dira askoz urrutiago "zein" konsekutiboa eta "zein" erlatiboa: beste pausutxo bat. Ikus daigun ondorengo esaldia kin "zeinda" konsekutiboa:

Ez dago iñor ain erorik zein da esango daben: ez dot ondu gura. Ur MarIl 78. [OEH]

eta konpara dezagun kin ondorengo hau, zein dén erlatiboa kin "zeinda", non, konprobatu ahal denez, justuki kendu dugún "ain erorik":

Ez dago iñor zein da esango daben: ez dot ondu gura.

Ohartu ze "zeinda" erlatibo horiek ez lukete kasurik hartuko (partikula finkoa litzake), eta ze orobat erabil genezake "zein" soila ere ("-da" expletiboa):

Hori da katua zeinda/zein altxatzen du 2 kiloko pisua.
Hori da katua zeinda/zein etortzen da egunero.
Hori da katua zeinda/zein den-dena nahi du beretzat.
Hori da langilea zeinda/zein den-dena izanen da bere kargu.
...

Esan nahi baita ze, erabilera horretan,  hala "zeinda" nola "zein" izanen liraké partikula finkoak, zein ez luketén hartuko kasu-markarik ere. [587] [>>>]