Espero dezagun ze hau guztia buka dadín nola bukatu behar den

Josu Lavinek zioen atzo:

Berarequin duela guti, uztailean, egon naicen arren, ez dut uste niri dagoquidanic idaztea. [Josu Lavin]

Suposatzen dut ze, teknikoki, kontua izango litzaké donazio bat, donazio bat zein Josu Lavinek egingo lioke ki erakunde ofiziala deitzén Euskaltzaindia asmóz-eta erakunde horrek babestú Josuk donatutako paperak eta liburuak ganik Krutwig, zeintzuk, gainera, geldituko liraké denen esku.

Horretarako bi parteak egon beharko liraké interesatuak (Josu, esaten zigunez, bádago, eta Euskaltzaindiari suposatzen zaio interesa), eta irrelevantea iruditzen zait nók hartu donaziorako iniziatiba. Nire ustetan, antzera izan liteké Josurena edo Euskaltzaindiarena.

Edonola ere, nire partetik, eta mintzo naiz nola irakurle potentzialki interesatua, idatziko diot e-mail bat ki Pruden Gartzia (zein, dakigunez, dá zuzendaria e Euskaltzaindiko biblioteka eta artxiboa), astelehenean, afin berak ezagutu dezan nóla paper horietan aurkitzen dén Krutwig-en lan saritua gain euskal aditza (zein nik eskatu nion bagé fortunarik), hala nola beste idazlan inedito batzuk; eta nóla donatzaile potentzialak (Josu) uste duen ze paper eta liburu horiek egon beharko liraké azpi babesa e institutioneren bat, zeinen artean, niri behintzat, ez zaidan okurritzen hobeagorik zein Euskaltzaindia (ikus atzoko sarrera):

Orain badaquiquete non dagoen Krutwigen alea. Krutwigec ere badu berce idazlan ineditoric, "Thaleiaren katoptrona" casu. Elheberria. Eguia erran, Krutwigen paper guztiac (eta liburuac) cein neure escu baitaude institutione baten babespean egon beharco lirateque. Nehorc ez nau contactatu nahi ukan azquen hamarcadetan. [Josu Lavin]

Espero dezagun ze hau guztia buka dadín nola bukatu behar den. [⇶]