'Aez(k)oa', 'Gipuz(k)oa', akaso kin "-k-" berdin epentetikoa nola argiki dén an "Ibilosketa" atzé sibilante bat..

 Ikusten genuén atzo e "Ibilosketa" toponimoa:

... Ibillosketa ( < Ibillo(t)s + -(k)eta) ... [Salaberri, 2011:42]

non, hor ere, agertu zaigú "-k-" epentetiko bat noiz integratzen "-eta" sufijo pluralgilea an "Ibillo(t)s", osátuz "Ibillosketa", kin "-k-" epentetikoa atzé "-(t)s-" (an  "-(k)eta").

eta gauza da ze herenegun agertzen zirén beste bi toponimo, "Aezkoa" eta  Gipuzkoa, non Patxi Salaberrri-k (2011) zioén ze:

Además, la mencionada -o podria ser componente del sufijo locativo -oa que encontrarnos en Aezkoa (N), Gipuzkoa, Nafarroa (Navarra), Ezpeloa (con base ezpel «boj», aldea despoblada del valle de Arakil, N), Ondarroa (B, sobre hondar «arena»), o en microtoponimia, Iturroa ... [Salaberri, 2011:42]

eta non justuki agertzen dén "-k-" bat atzé tema bat an "-(t)z", baita ere sibilantea:

• Aez(k)oa
  

• Gipuz(k)oa

non "-k-" izan litekén berdin epentetikoa nola argiki dén goragokoa an "Ibilosketa" atzé sibilante bat. [>>>]