"kar" dá aditz-erroa, aportatuz aditzaren ideia semantiko hutsa (zerbait nola 'traer'), eta ez "...traído por..."

Atzo Josu Lavin-ek zioén:

Orainaldian:
ni + dakar = nakar
...
: soy traído, estoy siendo traído

baina ez dugu ikusten zergátik "kar" izan beharko litzakén "traído" ordézta "traer",

Egungo "nakarzu" adizkia aterako litzaké ti kontrakzioa on esaldi zahar hau, zeinen ordena kanonikoa dén OVS:

• ni da kar zu

hots:

• nakarzu = n(i) - (d)a - kar -zu = ni da kar zu

zeinen itzulpen aproximatu bat litzakén:

• mí ahora traer tu
  

non tipikoki "ni/mí" objetua baitá elementu rhematikoena (nola gertatu ohi den an OVS ordena, baina ez an ordena pasiboak, non hasierako sujetu pasiboa ez den izaten tipikoki elementu rhematikoena), eta non "zu/tu" baitá amaierako sujetu aktibo bat zek ez darama batere markarik (ez ergatiborik, ez besterik) zeren bere amaierako posizioak jada argi uzten du bere izaera aktiboa (OVS litzaké ordena kanonikoa, ez-markatua).

Hortaz, "kar" aditz-erroak soilik emanen luké aditz horren ideia semantikoa, zeozer nola "traer" hutsa, gabén denbora, gabén persona, gabén numeroa, eta ez "...traído por...". [1985] [>>>]