Zéinek zéin indartzen du?

Genioen atzokoan ze, "harik (eta)..." partikularen helburua ezin liteke izan indartzailea noiz doán soildua (alegia, gabén "...arte" postpositiboa), zeren kasu horretan bera da partikula bakarra adiérazten ideia tenporala edo espaziala (eta ez doa, beraz, indargarri gisa-edo).

Gauza da ze "harik (eta)... dá partikula sintaktiko normal bat, nola izan ahal dirén "nahiz (eta)..." edo "zeren (eta)...", baina izanki burulehena edo prepositiboa, eman ahal du beste joku expresibo bat, ahalbidetzen baitu, adibidez, egitea pausa bat bere ostean, edo bertan erabili intonazio indartsua edo berezia, hobeki prestatuz bidea ki mezua zein datorrén jarraian (hau da: zéin den muga tenporala edo espaziala). Genioen hemen:

..., zeren, hasieran emanda, orohar bihurtzen dá, alde batetik, informatiboki errazagoa eta, bestetik, expresiboki indartsuagoa, moldagarriagoa, efektiboagoa (baldin halako indar edo efektu berezirik bilatuko balitz behintzat). Eta justuki hala da zatio bere posizio burulehena (non, esan bezala, soildua ere eman daiteke, gabé "...arte", justuki nola gertatzen den kin sintaxi burulehen osoa. [balbula] 

Zeren, galde liteké: "harik (eta)..." eta "...arte" elkarrekin doazenean, zéinek zéin indartzen du? [532] [>>>]