..., alegia [aditzetako] "da-" hori ez dela objektu-marka bat, baizik denbora-marka, hain zuzen orainaldikoa (baita proposatzen du "e-" aurrizkia dela ez-orainaldiaren seinale, adibidez "etorren" forman, zeinen "e-" aurrizki hori kontsideratzen baita zaharragoa ezen "ze-"). [Gure reseina, 2008, jarráiki De Rijk (1992)]

Atzokoan aipatzen genuén gure 2008ko reseina hau...

... burúz azken egunotako "'Nunc' Vasconice" ganik De Rijk (1992):

• ikus hemen

eta gaurkoan gogoratu nahi genuke hango beste zatitxo bat, non aiapatzen genuén De Rijk-en analisi morfologikoa on euskal adizki batzuk (1992):

..., alegia [aditzetako] "da-" hori ez dela objektu-marka bat, baizik denbora-marka, hain zuzen orainaldikoa (baita proposatzen du "e-" aurrizkia dela ez-orainaldiaren seinale, adibidez "etorren" forman, zeinen "e-" aurrizki hori kontsideratzen baita zaharragoa ezen "ze-"). [Gure reseina, 2008]

Beherago jarraitzen genuén komentatzen De Rijk-en ikuspegia (1992):

Baina, de Rijk hirugarren azalpen baten alde agertzen da, zeinen arabera euskararen "da-" fonna hori pertsona guztientzat erabiliko litzatekeen sakonean, nahiz-eta gero konponente morfologikoan transformazio bat gertatuko litzatekeen. Transformazio honek kokatuko lituzke aditzaren hasierako kontsonantearen lekuan izenordainen hasierako kontsonanteak: n-, h-, g- edo z-. Hirugarren pertsonan, berriz, transformazio hori ez zen aplikatuko, halako moldez non agerian geldituko zitzaigun azpiko "da-" aurrizkia. [Gure reseina, 2008]

Finean, konpartitzen dugu analisi morfologiko hori. [2923] [>>>]