Zaila izaten da topatzea linguista ortodoxoak zein sar daitezen an debatea gain desberdintasun funtzionala on sintaxiak (hizkuntzak). Horrexegatik oso eskergarria da irakurtzea liburu bat non bi hizkuntzalari ortodoxo bezain ezagun saiatzen diran defenditzen euren posizio berdintzailea (Miren Azkarate eta Moreno Cabrera: zinez eskerrak bioi). Zorionak ki autorea, Mikel Mendizabal Ituarte.
Debatearen beste aldean, posizio heterodoxoan, irakurleak aurkituko dú Bernard Bichakjian hizkuntzalaria, zein ez den hain ezaguna nola goiko biak, nahiz izán autorea on oso referentzia garrantzitsuak an topikoa zek gaitún okupatzen. Azkenik, nik neuk ere egin dut nire ekarpena, zeintan erabili ditudan zenbait baliabide prepositibo, batzuk euskaratik hartuak, eta beste batzuk euskaratik eratorriak.
Apárte material hori zein den publikatu, artikulugile batzuek idatzi dituzté zenbait erantzun (bigarren txanda batean) zein ez diren publikatu afin ez luzatu liburua, nahiz berez izán oso interesgarriak ki valoratu zéin den ekarpen bakoitzaren kalitate zientifikoa. Blog honetan saiatuko gara komentatzen zerbait respektu erantzun horiek.
Tituluan esan bezala, liburua deitzen dá "Hizkuntzen berdintasun komunikatiboa: mitoa ala errealitatea?" (Mendizabal, 2014) eta argitaratu da an Utriusque Vasconiae (zorionak ki Utriusque Vasconiae ere). Hauxe da azala:
On egin! [197] [⇶]
Nahiko nuke izatea aro berri baten hasiera.
ErantzunEzabatu