Ezaguna danez, euskaran existitzen dirá zenbait estruktura eta baliabide prepositibo, hala nola SVO estruktura, "zein..." erlatiboa, "noiz-eta..." denborazkoa, "ezi..." konparatiboa edo "arren-eta..." finala.
Eta gauza da ze baliabide horiek dirá sortu edo derivatu erabiliz mekanismo sintaktikoak zein diran propialak e-euskara, hain-ere propioak nola estrukturak eurak zein diran derivatu ti mekanismo horiek.
Adibidez, noiz Julian Maiak (hemen) dún baliatzen "zertako-eta..." an modu neutroa (ez enfatikoa) afin iragarri perpaus final bat (nola Aristegietak zúen proposatzen), ari da erabiltzen mekanismo sintaktiko bat zein jada erabili baita an euskara, hain justu ber mekanismo sintaktikoa nondik sortu baitzan "noiz-eta..." ezaguna (kasu horretan eman da beste urrats bat non "-nean" enfatikoa dán bilakatu "-n" neutroa, horrela ezberdinduz formalki ere baliabide enfatikoa eta neutroa).
Eta gauza da ze mekanismo hori dá bide guztiz propio eta zilegi bat nondik ahal diran sortu beste baliabideak ere. Beste kontu bat da zéin dan balorazio funtzionala respektu emaitza konkretu bakoitza (altuagoa edo bajuagoa segun emaitza konkretu bakoitza). Baina mekanismoa dá mekanismo propio bat. [206] [⇶]
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina