"e" genitiboa ere: gardenki azaleratua, arina eta aise erabilgarria ere

Txopi (hemen) dú azpimarratu inportantziá on arintasuna an baliabide eta estruktura sintaktikoak. Eta ez zaio arrazoirik falta. Oso inportantea da eskura izatea tresna sintaktiko progresiboak eta arinak afin gure jarioa joan dadin aurrerantz azkar eta seguru. Eta arintasun horretan, "e" genitiboak orokorki izan ahal du abantaila gain "on" genitiboa ere, nahiz azken hori monosilabikoa ere báden, eta nahi izanez gero, arindu ahal da oso gutxi artikulatuz bere bukaerako "-n" soinua, nahi bezain gutxi, harik eta praktikoki desagertu fonetikoki.

Hauxe genioen an (hemengo) komentario bat respektu aspektu fonetiko hori:

"e-" = genitibo postpositibo zaharra, zein, preposizio bihurturik, dén bilakatzen baliabide (ia) ezin arinagoa eta (ia) ezin gardenkiago derivatua ti bere kide postpositiboa

Gauza da ze "-e" genitibo zahar hori da oso kandidatu ona ki gardenki derivatu baliabide prepositibo genitibo bat. Gainera da oso genitibo arina eta aise erabilgarria.

"on" baliabideak bádu orokorki presentzia fonetiko handiagoa ze "e", eta justu horregatik, zutabe sendoagoa izan ahal da noiz behar dén sendoatsun hori ki lotu sintagma luzeagoak, nahizta batzuetan komeni ahal da izatea alternatiba fonetiko gutxiago pisuak, nola "on" kin azken "-n" hori gutxi artikulatua (finean bihúrtuz ia "o" preposizioa), edota akaso erábili "e" preposizioa ere. [222] [>>>]