"on" da berdin osatua nola "an"
Sarrera honetan genioenez, "etxean" ez litzake baizik "etxe" + "(h)an" (ikus, adibidez: Julen Manterola, 2006: "-a euskal artikulu definituaren gainean zenbait ohar", ASJU, XL, 651-676):
"(h)on" adverbio horrek, berdin ere nola "(h)an", bidea irekiko liguke ki derivatu "on" prepositiboa (an ber modua nola derivatzen genuen "an" inesiboa ere) , zeini emanen genioke interpretazio genitiboa ("-on" postpositiboa genitiboa ere báda). [423] [>>>]
etxean = etxe + (h)annon "(h)an" hori ez zen izanen baizik "(h)a" urrutiko erakusle zaharra + "-n" inesiboa:
(h)an = (h)a + -nIzan ere, modu berean derivatu genezake ze:
etxeon = etxe + (h)onnon "(h)on" hori izanen zén "(h)o" hurbileko erakusle zaharra + "-n" inesiboa:
(h)on = (h)o + -nzein, atxikirik, gaur ere erabiltzen dugun, adibidez an:
asteon = aste (h)on = aste honetanEta berdin nola "(h)an" zaharrak (= orduko "hartan") emanen zuén gaurko "han" adverbioa, era berean ere guztiz naturala litzake a-existentzia historikoa on adverbioá "(h)on", zeinen aldaera formal bat litzaké gaurko "(h)or".
"(h)on" adverbio horrek, berdin ere nola "(h)an", bidea irekiko liguke ki derivatu "on" prepositiboa (an ber modua nola derivatzen genuen "an" inesiboa ere) , zeini emanen genioke interpretazio genitiboa ("-on" postpositiboa genitiboa ere báda). [423] [>>>]
0 Comments:
Argitaratu iruzkina
<< Home