asteazkena, uztaila 06, 2022

sagar da kar tza ki zu gu

Zioen atzo Josu Lavin-ek:

nor-nori-nork

nindiozun
ni + hari + zuk

Hauxe da ordena çaharra. [Josu Lavin]
Puntu horretaz egin ditugú blog honetan zenbait espekulazio (fundamentatuak an aditz-morfologia, nola Josu Lavin-ek egiten duen), hala nola:

edo beste sarrera hau, zein gogoratuko dugun:

Atzo Txopi, bere komentarioan, mintzo zen burúz evoluzioa on euskal aditza, zeinen bidez, garai batean, adizki sintetikoak (potentzialki konplexuak) bihurtuko zirén analitikoago, sortuz aditz-forma perifrastiko batzuk non aditzaren informazio lexikal (aditz printzipala) eta aspektuala zirén emanen sistematikoki aparte (nahiz izán aditz-forma oro har luzeagoak). Herenegun Josu Lavin-ek eta atzo Txopi-k eta Erramun-ek sugeritzen dute ze akaso bilakabide horretatik zerbait gehiago ikasi beharko zen. Eta bai, hala da, asko ikasi ahal da eta asko ikasi beharko genuke ti edozein bilakabide, hemengoa edo edonongoa: zér, nóiz, nóla, zergátik, zéin baldintzetan...

Adibidez, euskaran bertan, forma sintetikoak ez ziren sortukó instantaneoki, ez baitzen pasako goizetik arratsera ti zero konplexitate verbala ki "formas personales sinteticas de extremada complejidad" (ikus hemen). Esan nahi baita ze forma horiek nola edo hala garatu beharko ziren, jarraituz bilakabide bat barrén denbora luzea, zein amaituko zén an forma sintetiko horiek, zeintzuk, diogunez, ez da pensatzekoa ze jaioko ziren sintetiko, baizik zatika eta ondo analitiko (aditza da subsistema linguistiko berezi eta mugatu bat, nola numerikoa, non sintetikotasunak izan ahal dúén paper funtzional bat, bilatuz laburtasun ez-konplexuegia).

Gauza da ze adizki sintetikoak nola "dakartzagu-dakarzkizugu" sortuko zirén ti sintetizazioa on aurreko forma analitikoak: "da kar tza ki zu gu", oinarrizkoagoak. Garai haietan, esaldi bat izan zitekén:
sagar da kar tza ki zu gu
non "sagar" izango litzaké izena (adieraziz zerbait konkretua zein izanen litzakén ha oinarria on esaldia) "da" halako adverbio-erakusle moduko bat, adieraziz horko bertako oraingo presentziá on zerbait edo norbait (edo akaso soilik oraintasuna segun kasua); "kar" litzaké aditza, "(t)za" izan liteké beste adverbio moduko bat, adieraziz nolabaiteko kantitatea; "ki" preposizioa, zein jatorrian ez zen izanen preposizioa (preposizioak oso elementu abstraktuak dira), baizik soilik beste modifikatzaile moduko bat; "zu", zein izango litzakén nola gaurko "zuek" (eta non, akaso, "zu" horrek adieraziko zuén nolabaiteko pluralitatea); eta, azkenik, "gu" sujetua. OVS beraz, zein gero bihur zitekén SOV noiz subjektua, hasierara etorrita, ergatibizatu zen (hasieran euskara ez zen izanen hizkuntza ergatiboa).

edota beste hau, zein halaber gogoratuko dugun:

Atzoko sarrera bukatu genuen esánez ze euskararen aurreneko hitz-ordena akaso izanen zén OVS, zein, gerora, bihur zitekén SOV noiz sujetua, hasierara etorrita, ergatibizatu zen, hartuz ha partikula postpositiboá "-ga" (> "-k") afin ezbérdindu ti objetua (zein, explizituki, agertuko zén maizago zein sujetua, eta ez zuen markarik). Partikula hori postpositibo izatea ondo lotzen da kin bere posizio preverbala.

Baina, diogunez, prozesu horren aurretik, euskara ondo izan zitekén OVS, zein den, ez alferrik, ordena kontextualena (oso egokia an sintaxi-hasiera bat). Ordena horretan, objetuak okupatuko luké ha zentrua on eszena, zein, orduko komunikazio sinplean, ez zen izanen esaldi-zentrua, baizik esaldi-hasiera bera (ia beste guztia kontextualki gainulertuko zen, gehienetan). Esan nahi baita ze, halako OV kontextualean, aurrena emanen zen OV hori, eta gero, baldin komenientea, beste guztia: nagusiki objetu indirektua (I) eta sujetua (S), biak ere aditzaren ostean, sortuz OVIS ordena.

Eta gauza da ze, OVIS ordena horretan, hiztunak izanen zuen ber arazoa artén objetu indirektua (I) eta sujetua (S) nola gerora izanen baitzuen an SOV respektu sujetua (S) eta objetua (O): izan ere, objetu indirektu hori, noiz explizituki agertu, ezberdindu beharko zen ti subjektua (zein explizituki agertuko zén maizago zein objetu indirektua, eta, postpositiboki, ez zuen markarik) arartez mekanismoren bat: kasu honetan, gehituz ha partikula prepositiboá "ki" (edo antzekoren bat) an osagarri datiboa, hola bide emánez ki datibotasun prepositiboa. Partikula hori prepositibo izatea ondo lotzen da kin bere posizio postverbala.

Ez da esan beharrik ze "ki" partikula prepositibo hori dá harribitxi handia.
Bai, baliteke garai batean euskararen sintaxia izátea OVS, nondik geroago derivatuko zén SOV, eta berrikiago SVO neutroa ere. [1678] [>>>]

Etiketak: , ,

5 Comments:

Blogger Josu Lavin said...

nakar
: soy traído
hakar
: eres traído
dakar
: es traído
gakartza
: somos traídos
zakartza
: eres traído
zakartzate
: sois traídos
dakartza
: son traídos

na, ha, da, ga-tza, za-tza, za-tzate, da-tza
soy, eres, es, somos, eres, sois, son

Bukaeran NORK (por quién) ezarri ahal da: t, k, n, -, gu, zu, zue, te

DAKAR: DA- hori içan aditzarena bera da.
Iraganaldian, adibidez:
ZEKARREN, hau da, ZEN + KAR
: era traído
Plurala: zekartzan

IZAN aditzaren forma laburtu hauek erabiltzen ditugu, zeinetan aditzaren orainaldiko 3. pertsona tartekatzen baita:
nin-n, hin-n, ze-n, gin-tzan, zin-tzan, zin-tzaten, ze-tzan

ninDAKARren, hindakarren
ginDAKARTZAn, zindakartzan, zindakartzaten
: era traído, eras traído, etc.

Adeitsuki

asteazkena, uztaila 06, 2022 10:09:00 AM  
Blogger Josu Lavin said...

Iragandikoek forma laburragoak dituzte
nindakarren = nenkarren
hindakarren = henkarren
gindakartzan = genkartzan
zindakartzan = zenkartzan
zindakartzaten = zenkartzaten

Eta are laburragoak ere, zeinetan NOR-NORK zena NORK-NOR izatera pasatzen baita:

nekarren, hekarren, genekartzan, zenekartzan, zenekartzaten
+
nekartzan, hekartzan, genekarren, zenekarren, zenekarten

TZA objektua (nor) plurala denean.

nindakarren = nenkarren = > nekarren / nekartzan
...

asteazkena, uztaila 06, 2022 10:30:00 AM  
Blogger Unknown said...

Nuen uste ze SOV ordena heldu zen bizitzako egoeratik, tik egoera naturala. Esaterako, "Nik ardia (animalia zein dudan aurrean) eraman...".

Txopi

asteazkena, uztaila 06, 2022 11:19:00 AM  
Blogger Josu Lavin said...

DATOR
DA: izan aditzarena bera: es, está
TOR: venido, viniendo
dator: es o está viniendo

DAKAR
DA: izan aditzarena bera: es, está
KAR: traído, siendo traído
dakar: es traído por alguien, está siendo traído por alguien. Nondik, egungo: alguien lo trae.

Ez dut uste inork inoiz esan duenik nik gaur hemen esan dudana. Adibidez:
ceRAMAn adizkian ZEN adizkia (izan aditzarena) + RAMA aditz erroa. Guztiekin berdin.
Adeitsuki

asteazkena, uztaila 06, 2022 3:15:00 PM  
Blogger Josu Lavin said...

NOR-NORK etik NORK-NOR erat

ninduen = nenduen = neuen = nuen
nindion = nendion = neion = nion

e.a.


asteazkena, uztaila 06, 2022 10:38:00 PM  

Argitaratu iruzkina

<< Home