Mintzatuz gain textu informatiboak...

Mintzatu gara aurreko sarreraren batean gain textu informatibo eta didaktikoak, eta gaur gogoratu nahi genuke beste sarrera hau non mintzo ginen burúz titularrak eta, zeharka bada ere, burúz prosa informatiboa. Horrá:

• PP2: Titular koherente-ahaltsuak bide emánez ki informazio koherente-ahaltsuak

Dio G. Martín Vivaldi-k an bere liburua deitzen "Curso de redacción" (oso aipatua):

Se titula la noticia, no para despertar la curiosidad del lector, sino para satisfacerla, para atraer el interés del lector por medio de una declaración inteligente e inteligible. Si hay que adivinar lo que se dice o leerlo dos veces, el título es débil.
...
Nunca debe exagerarse en los títulos, ni poner demasiado énfasis en lo que se dice con el afán publicitario de atraer la atención. Hay que ser justo y preciso en la expresión. No intente nunca sorprender la buena fe del lector: es peligroso y, a la larga, desprestigia. Piénsese que a la gente no le gusta que la engañen. La verdad es de por sí suficientemente atractiva. [335. or.]

Hortxe dauzkagu bi aipu beté intuizio arras sugerenteak burúz zér den eta zér ez den titular informatibo bat.

Bistan da, titular informatiboetan ez da egon behar zirrikiturik (t)za(t) interpretazio okerrak (totalak edo partzialak). Esan nahi baita ze irakurleak zapaldu behar du lur segurua kin pausu segurua an norabide segurua, koherentea, dudabakoa, sorpresabakoa. Zeren bide erdiko dudak zuzendu beharrak ez dira orokorrean gauza ona, eta, epe luzean, desprestigiatzen dute medio bat, eta ... hizkuntza bat (baldin ezagutzen bada alternatiba ahaltsuagorik, behintzat).

Izanez ere, alde batetik dauzkagu titular diskursiboak (eta bide beretik: esaldi diskursiboak, ordena diskursiboak edo/ta sintaxi diskursiboak), ahaltsuak, irekiak, neutroak, pausatuak, reflexiboak, ondo autonomoak, ..., eta, gero, bestetik, dauzkagu titular adierazkorrak (eta bide beretik, esaldi adierazkorrak, ordena adierazkorrak edo sintaxi adierazkorrak), ahalgabeak, itxiak, enfatikoak, urgentziaz beteak, bapatekoak, ondo kontextualak, ... zein baitira komunikatiboki askoz mugatuagoak eta primarioagoak ezi euren kide diskursiboak.

Sintaxiak ere, berdin.

Bai, existitu behar da prosa neutro potentea. [2384] [>>>]