Kintiliano-ren prezeptua sistematikoki (defektuz) beteko da bidéz sintaxi burulehena, eta ezin lortuko da bidéz sintaxi buruazkena

Zioén atzo Kintiliano-k an I. mendea:

Sentences should rise and grow in force [Kintiliano, I. mendea]

Esaldiak joan beharko liraké gorantza, igotzen, eta garatuz indarra, eta beraz, optimoki amaitu beharko liraké an puntu indartsuena, non ematen dén informazio bereziena kin intonazio nabariena (main stress).

Zeren intonazioak markatu ohi dú informazioaren pisua, eta hortaz, Kintiliano-ren ideia hori inplementatuz, esaldiak amaitu beharko liraké emanez indar prosodiko altuena, non karga informatiboa dén handiena (ikus "Cinque-ren deskripzio sintaktiko hutsa (1993) versus Duanmu-ren azalpen funtzionala an terminu informatiboak (2007)".).

Eta kontuan hartuz ze esaldiko buruek (sujetuek, aditzek, osagarri-buruek, adposizioek, konjunzioek, azpiosagarri-buruek...) eraman ohi duté karga informatibo eta prosodiko txikiagoa zein euren osagarriek (predikatuek, adposizioen osagarriek, konjunzioen osagarriek, eta orohar osagarri guztiek), gauza da ze Kintiliano-ren prezeptua sistematikoki (defektuz) beteko da bidéz sintaxi burulehena (SVO prepositiboa), eta ezin lortuko da bidéz sintaxi buruazkena (OV postpositiboa). [2471] [>>>]