Ez dut aurkitu bat ere emaitzarik non den erabiltzen "bitch's son 's son" (edo "bitch son 's son") aukera teoriko buruazkena (gehiago irudiko bailuke deskriptiboa ezen ez iraingarria),...

Jarraituz kin hizkera zatarra, eta izanki hizkera-molde hori oso-oso expresiboa, akaso expresiboenetakoa, gauza da ze konposizio zatar minimoki konplexuetan oso inportantea izanen da ze haren elementu informatibo ezustekoena, gogorrena, prosodikoki indartsuena, expresiboki esanguratsuena koka dadin an esaldi-bukaera, non hiztunak, behin bidea ondo prestatuta (bidea ere oso inportaantea da, jakina), deskargatu ahal izanen duén bere indar expresibo guztia, koherenteki, eta areago, katartikoki ere esanen genuke.

Eta gauza da ze sintaxi buruazkenak ez du laguntzen kokátzen osagarri bereziki expresibo hori an esaldi-bukaera, praktikoki ezinduz halako konposizio sintaktiko zatar minimoki konplexuak, zeren ordena horretan ez diren izanen bereziki expresiboak, ez diren izanen eraginkorrak (baizik gehiago, deskripzio modukoak, indarge, eta, esan gabe doa, hizkera zatarrean ez da bilatzen deskripzioa), halan ze ordena buruazkenean gehien-gehienetan soilik erabiliko dirá hitz solteak edo konposizio oso laburrak, sintaktikoki ez konplexuak, xedé evitatu hurbileko muga expresibo severoak. 

Ez da konparagarria aukeran izátea aukera rekursibo ia infinituak eze ematen ditú sintaxi burulehenak edo soilik aukeran izatea konposizio oso sinpleak zein, konplexuagotzen hasiko balira, ez liraken funtzionatuko. Bigarren kasu horretan, hizkera zatarra agertuko dá guziz baldintzatua, horrela baldíntzatuz erabakiorki sormena bera, zeren zatarrean ere sormena handia izan ahal da baldin bideak baditu. Ikus ondoko datuak adibidez (atereak ti gure "Sintaxi buruazkenaren etengabeko efektu sotil eta ezkutuak" (EHU, 2019:309-325, eta EHU-k zuzendua):

Goazen datu batzuetara. Hizkuntza ingelesean historikoki zaharragoa da bitch 's son (edo bitch son) irain buruazkena ezen ez son of a bitch burulehena (eta luzeagoa), nahiz gaurko egunean askoz ere gehiago erabiltzen den bigarrena. Bietan esangura berdina da, baina bigarrenean elementu dramatikoena, agresiboena, prosodikoki markatuena, eta espresiboki klabea agertzen da sintagmaren amaieran eta hain justu bukaerako hitzean. Bigarren honetan, gainera, hobeki prestatu daiteke bidea (son of a...) afin, azken buruan, indar guztia kargatu dadin bukaerako gako espresibo honetan, zein den azken osagarria (... bitch).

Ez dut aurkitu Google bilatzailean bat ere emaitzarik non den erabiltzen bitch's son 's son (edo bitch son 's son) aukera buruazkena (gehiago irudiko bailuke deskriptiboa ezen ez iraingarria), baina bai, gutxitan bada ere, garapen errekurtsibo burulehen hau: son of a bitch 's son, eta, alde handiz, gehien agertzen dena da ondorengo forma errekurtsibo guztiz burulehena: son of a son of a bitch. Son of a son of a son of a bitch ere aurkitu ahal da. ["Sintaxi buruazkenaren etengabeko efektu sotil eta ezkutuak", 2019:315]

Bai, ceteris paribus, errazagoa eta efektiboagoa dena, erlatiboki gehiago egin ohi da, hala interlinguistikoki nola intralinguistikoki ere. Jarraitukó. [2514]