Hipotesi bat: "bid-eruk-a" versus "berauka" ("Beucaz Peruc vere veyac ta nic neure çazpi çuriac.", RS)

Ikusten genituen atzo zenbait adibidé on "eroka" (≈ "erauka") iberikoak (eta haren aldaerak), zeinen artean aurkitzen ditugún honakook:

• bideŕokan 

• biteŕokan

• bidiŕokan

zein erlazionatu ahal dirén kin:

• berauka > beroka

halan ze forma iberikoak izan litezké inperatibo-klase bat (jusiboa), zein euskaran agertzen dén adibidez an "Refranes y Sentencias (1579). Ikerketak et edizioa" (Lakarra, 1996):

421. Beucaz Peruc vere veyac ta nic neure çazpi çuriac. (RS, 1579)

Adizki horretaz, Lakarra-k (1996) apuntatzen dú honako hau:

421. beucaz: Eugui-rcn inperatiboa; cf. 453 becaz, 72, 243 begi, 465 berama, 271 bez (= esan). [Lakarra, 1996:349]

Adibide iberikotan akaso agertzen da ideia subjuntiboa ere an bukaerako "-n" hori:

• bideŕokan 

• biteŕokan

• bidiŕokan

akaso indartua bidéz "tine" edo "tetine":

• bideŕoketine

• bideŕoketetine 

hala lortuz expresio bat zein, finean, aurkituko litzakén artén jusiboa (inperatiboa) eta subjuntiboa (expresatuz gogo bat, akaso kin intentzio finala ere), adiéraziz zeozer nola hau:

• beraukadedin
  

Gogora daigun ze iberierazko expresio horiek agertzen dira an kontextuak non gauzak (txanponak, merkantziak,...) elkarri ematen deutsoen ("erokan ≈ eman"). Azkenik, kontuan hartu ze  iberikoan ere existituko zirén hizkera ezberdinak, eta haien evoluzio diferenteek euren lan ezberdintzailea eginen zutén. [2935]