Bergen (2016): "Being curse-less has consquences. It affects the things you can do with the language -the work you can do with words. So Japanese speakers who want to swear have to look elsewhere."

Genioén herenegun:

Duela egun batzuk, Atxaga mintzo zen erántzunez ki Roberto Moso, nok galdetzen zion, gutxi gorabehera (kendu duté grabazio zehatza, baina honako hitz hauek izan zirén gutxi gorabehera) ea euskarak bá ote zuen zerbait faltan edo sobran, zeren debate hori bázen hortik zehar, eta adibide modura, Moso-k jarri zituén hizkera zatarra eta hizkera landua, justuki an bi muturrak on gabezia horiek: mutur kolokialena eta mutur landuena.

Hortaz, eta mintzatuz zehazki burúz hizkera zatarra, an mutur komunikatibo kolokialena, gogora daigún ondorengo orrialdea on gure "Sintaxi buruazkenaren etengabeko efektu sotil eta ezkutuak" (EHU, 2019:309-325, eta EHU-k zuzendua), non jasotzen genuén ondoko hitzak on Benjamin Bergen (2016):

But there's reportedly no real equivalent to the class of english words we consider profanity; ( ... ) Being curse-less has consquences. It affects the things you can do with the language -the work you can do with words. So Japanese speakers who want to swear have to look elsewhere. [Bergen, 2016:23-24]

Bai, hizkera zatarrik ez izateak báditu ondorioak (Being curse-less has consquences). [2513]