Ray Jackendoff, zein (berak esango digunez) izan zén Chomskyren ikaslea, dú kontatzen nóla parte hartu zuen
an debatea respektu nóla konektatzen zirén Sakoneko Estruktura eta esanahia (Sakoneko Estruktura dá ustezko maila hori non generatuko zirén estruktura preliminar batzuk zein gero transformatuko ziren an esaldi definitiboak) an "Un nuevo armazón para la gramática generativa" (2003):
Goragoko bi adibide horiek [(1) eta (2)] ikusita, bistan da ze, Jackendoff,
versione ahul horretan, ari da referitzen ki "
esanahia" an zentzu oso erlajatu bat, non, adibidez,
esanahi berdinekoak izanen ziren
galdera direkto bat nola "
¿Qué Martini se bebió Harry?",
eta bere erantzuna non zehazten den zéin Martini edan zuén Harryk: "
Harry se bebió ese Martini".
Bestalde, sartu al gintezke an "la esencia de la naturaleza humana" soilik suposatuz transformazio sintaktiko batzuk zein gertatuko ziren gain ustezko estruktura previo batzuk? Niri behintzat, pizten zaizkit argi gorri guztiak.
Jackendoff dú jarraitzen kontatzén zer gertatu zen gero, aspaldiko kontuak badira ere:
Gauza da: zergátik hizkuntzalari
previoki generatibista aurreratu horiek ahal izan zuten
baztertú gramatika generatiboa (bere Sakoneko Estruktura, bere innatismoa,..)
hain errazki? Ba, zeren
ez baitzegoen evidentzia sendorik aldé teoria hori. Zeren, finean, teoria hori ez baitá baizik
espekulazio hutsa, zein onartzen edo baztertzen den segun
komenientzia.
Hori bai, dá espekulazio bat ze-gaitún
desbideratzen ti
arazo linguistiko nagusiak, nabari direnak,
evidentzia sendoa dutenak, baina zein
ez diren ikusten (bádakizue, nola
elefantea), esan nahi baitá, arazo
funtzionalak, zeinen efektuak sufritzen dirén
egunero. [
⇶]
Etiketak: Chomsky, efektuak, forma-funtzioa, Jackendoff, zientzia
0 Comments:
Argitaratu iruzkina
<< Home