Hawkins (1994): "For an SOV language ..., it is not subjects that are constrained, but objects."

Hawkins-ek (1994) planteatzen dú paralelismo (edo simetria) moduko bat artén prozesamendu-estuasunak zein existituko lirake an sujetuak on SVO sintaxiak (sujetuak 2 hitz, objetuak 3 hitz) eta ber estuasunak an objetuak on SOV sintaxiak (sujetuak 3 hitz, objetuak 2 hitz):

Baina, ikusi dugunez, ez dirudi ze SVO sintaxietako sujetuak daudenik bereziki murriztuak edo bereziki baldintzatuak. Gehiago ditudi ze, kontrara, SOV sintaxietako sujetuak daude baldintzatuak zatio arrazoiak on prozesamendua, zeren, sintaxi horietan, ondo gehiagotan eliditzen dira sujetuak (edo bilatzen dira beste alternatibak, nola aditz-forma intransitiboak, edo, ahal delarik, sujetu postverbalak). 

Baina, gainera, ezin liteke egon paralelismo edo simetria funtzionalik artén restrikzio bat an sujetua eta ber restrikzioa an objetu-osagarria, zeren, nola genioen an atzoko sarrera:

Ez da esan beharrik ze objetu-osagarrietako estuasunak izanen liraké estuasunik kaltegarrienak, zeren hortxe biltzen baita esaldiko informazio dinamikoena, informazio berria, esaldiko informazioa.

Ez, simetria edo paralelismo hori dá simetria guztiz fortzatu bat helbúruz-eta inplémentatu Tomlin-en maiztasun-sinkronikoak (simetria hori ez da eusten komunikatiboki). [>>>]