Baina, zergátik Erdoziak ez ditu erabili bere "ulermen-emaitzak" an konklusio hori?

Amaitzen genuén gure atzoko sarrera esánez ze:

Beraz, Erdozia heltzen da ki konklusioa (bide batez gaizki zeren soilik oinarritzen da an irakurketa-denborak) eze euskaran (ustez SOV oinarrikoa) OSV dá ordena konputazionalki kostutsuena (gain SOV, SVO eta OVS), nahiz SVO eta OVS ordenek behar dituztén ustezko desplazamendu chomskyar gehiago.

Teoria horrek nabarmenki huts egiten du noiz azaltzen datuak, zein dén gauzarik txarrena zein esan ahal den gain teoria bat.

Bai, Erdoziak soilik justifikatzen du bere konklusioa eze OSV dá euskarazko hitz-hurrenkera kostutsuena bidéz irakurketa-denbora altuago bat, nola irakurtzen dugún an bere 2006ko artikulua ("Euskarazko hitz hurrenkera desberdinak prozesatzen" an liburuá "Andolin gogoan", 2006:291-306): 

Perpaus osoen irakurketa denborak erakusten du euskaraz, prozesatzeko zailena den hurrenkera objektu-subjektu-aditz hurrenkera dela (4. irndia).

Baina, oso argi iruditzen zaigu ze, konklusio horretarako, ondo erabakiorragoak dirá akats-portzentajeak (horiek saiatzen baitira neurtzen noráino burutu den komunikazioa), hala nola ere, osagarriki, reakzio-denborak. Ikus:

• Erdozia (2006) edo zelan desitxuratu ondorio enpiriko batzuk

Baina, zergátik Erdoziak ez ditu erabili bere "ulermen-emaitzak" an konklusio hori?