Eta "-ko" sufijoa, nóndik dator?

Hala nola anitz referentziatan topatuko dugún adibidez nóndik datorken "-kin" soziatiboa, edo "-an" inesiboa, edo "-ki" datiboa, ez dugu aurkitu referentzia gehiegirik azálduz nóndik datorkén "-ko" genitibo lokatiboa, zeinen jatorria, antza, ez dagoen batere argi. 

Guk ondorengo sarreretan aztertu nahi genuke ze akaso "-ko" genitibo hori deskonposatu daiteke an "-(k)o", kin gure betiko "-k-" epentetikoa eta "o" demostratibo zaharra. Jarraitukó an ondorengo sarrerak. [1818] [>>>]