asteazkena, urria 22, 2025

Correa (1994): "En la adaptación de préstamos al ibérico es general el uso de ŕ para /r/: tibeŕi - TIBERIVS,..."

Ikusi dugu an azken bi sarrerak (#2882 eta #2883) nóla iberikoaren ŕ diakritiko hori lotu ohi den kin grekeraren rho ez-markatua, hala nola ere kin zeltiberikoaren dardarkari bakarra, zeinda ebakiko lirakén antzera nola euskararen r sinplea. Gaur nabarmendu nahi dugu nóla transkribatu ohi zirén mailegu latinoak eta zeltiberikoak an hizkuntza iberikoa:

En la adaptación de préstamos al ibérico es general el uso de ŕ para /r/: tibeŕi - TIBERIVS, katuŕe - galo *caturos (CATVRVS), -ŕis - galo - ριξ...; (-RIX). Pero es excepción kurti - CVRTIVS.

Eta alderantzizko norabidean, latinean iberieraren ŕ soinu hori ia beti (casi siempre) transkribatzen da bidéz R (r sinplea): 

En adaptaciones latinas sólo en posición intervocálica cabe esperar una distinción R/RR, pero no se puede establecer una correspondencia clara entre R/RR y ŕ/r, aunque a ŕ casi siempre corresponde R, lo que refuerza la hipótesis de ser el fonema no marcado; pero al parecer para un oído latino no eran intercambiables sin más: NP iskeŕ - TANNEG-ISCERR-IS BAESISCER-IS. [Correa, 1994:273]

Hortaz, betiko preventzioa mantenduz eta bestelako argudio sendorik ez bada, Irulegiko azken hitz hori irakurri behar genuke ahoskatuz r sinplea, hau dá:

  • eraukon
zein dén, gure ikuspegitik, oso aldaera esperogarria an euskara zaharra, non "eraukon" aditz sintetikoa dén gardena. [2884] [>>>]