Ferrer y Jané (2009): "... no encuentro argumentos que permitan excluir alguna de las dos alternativas planteadas [hots, zenbaki mailegatuak ala ahaidetasun genetikoa],..."

Atzokoan jasotzen genuén gure 2009ko lantxo bat ("Alcoyko beruna: iberieraren eta euskararen erroen arteko konparazioaren bidetik, Lakarraren erro-teoriaren argitara", 2009), non saiatzen ginen argumentatzen aldé ahaidetasuna artén euskara eta iberiera, eta gaur zehaztu nahi genuke ze urte horretan ere Joan Ferrer i Jané-k publikatu zuén (bere) beste lan bat gain numeral iberikoak, titulatuá "El sistema de numerales ibérico: avances en su conocimiento" (2009), non, tituluak dioenez, autoreak sakontzen zuén an topiko hori, konkludituz ze:

Finalmente, debo indicar que no encuentro argumentos que permitan excluir alguna de las dos alternativas planteadas,... [Ferrer i Jané, 2009:471] 

Hona hemen pasarte konklusibo osoa:

Si la hipótesis planteada fuese correcta, prácticamente todos los átomos [zenbaki sinpleak, ez konposatuak] del sistema de numerales ibéricos guardarían relación con sus supuestos equivalentes vascos. Tanto por el número de elementos [zenbakiak] involucrados, como por las interrelaciones que guardan entre ellos [zenbaki konposatuetan], parece razonable descartar el azar y buscar la explicación de estas coincidencias bien en el parentesco lingüístico o bien en el préstamo. Así pues, esta hipótesis sería el argumento más sólido que el vascoiberismo podría esgrimir a su favor, puesto que la relación de posibles cognados entre vasco e ibérico aumentaría considerablemente tanto en cantidad como en calidad. No obstante, antes de aceptar esta alternativa, debería descartarse el préstamo, alternativa que Orduña 2005, 503, no sólo no descarta, sino que además la considera la más probable, aunque el único argumento esgrimido sea la gran proximidad entre las formas ibéricas y las vascas. Finalmente, debo indicar que no encuentro argumentos que permitan excluir alguna de las dos alternativas planteadas, no obstante, en contra de la alternativa del préstamo cabe señalar que a pesar de que los prestamos esporádicos de átomos del sistema de numerales son relativamente frecuentes, el préstamo de todos los átomos del sistema es un hecho poco frecuente. [Ferrer i Jané, 2009:471]

Kontua da ze justuki hor (... no encuentro argumentos...) sartzen da gure 2009ko argumentua; alegia, baldin euskal numeroak azaltzen badirá internoki, barrutik, euskaratik bertatik, orduan zenbaki horiek ez dira izanen mailegatuak, justuki horixe izan zén gure azterbidea an aipatutako lana (ikus #2913):

..., Orduñari askoz probableagoa iruditzen zaio zenbaki komun horiek maileguz pasatzea hizkuntza iberiarretik aitzineuskarara ezen ez ahaidetasun genetikoa. Baina kuestioa da: zer gertatuko litzaioke tesi horri baldin aitzineuskararen eta iberieraren zenbaki horiek euskararen (eta akaso iberieraren) erro kanonikoen arabera azalduko balira? Kasu horretan ezin mantendu liteke maileguaren teoria, eta hortxe genuke puntu interesgarri bat non Lakarraren teoriak lagunduko ligukeen argitzen iberieraren eta aitzineuskararen arteko erlazioa. Ikus dezagun. [2009:5]

Azalpen horretarako saiatu ginen erabiltzen hala Lakarra-ren erro-teoria halanola ere gure eskura egon zitekén beste edozein euskarri teoriko interno kin botere azaltzaile. Horrá adibide bat respektu "bi" zenbakia (an gure "Alcoyko beruna: iberieraren eta euskararen erroen arteko konparazioaren bidetik, Lakarraren erro-teoriaren argitara", 2009):

..., Lakarrak esaten digu ezen euskararen bi eta be morfoak lotuta daudela, eta erro bera darabilgula honako hitz hauetan, besteak beste; biga zenbakian, bide, bider, eta gorputz ataletako beso, belaun,... (eta bi zebakiaren kontzeptuarekin lotuta danden beste gorputz-atalak nola bihotz, belarri edo begi). Hortaz, balirudike bi hori ondo erroturik legokeela euskaran, eta ez litzatekeela iberieratik hartutako mailegua (iberierarentzat aldarrikatu da bi edo bin izan zitekeela euskarazko bi bera). [2009:6]

Bai, euskararen "bi" zenbakia guztiz ondo erroturik egonen litzaké an euskararen lexiko patrimonial zahar-zaharra, halan ze printzipioz izanen litzaké zenbaki patrimonial zahar bat, erro zahar bat (jakina, mailegua ere oso zaharra izan zitekén, baina kasu honetan hain zaharra nola hizkuntzaren izen oinarrizkoenetarikoak, eta hori ez dirudi batere erraza). [2914] [>>>]