Baina, zéin da sinesgarriagoa? Puntukatzailearen zatiketa grafiko hori artén "oTiřtan" eta "ese" ala interpretazio jarraitua: "oTiřtanese"?

Azken sarrerotan interpretatu dugú "ese = etse" emánez sinesgarritasuna ki puntuzko zatiketa vertikal hori artén "oTiřtan" eta "ese", nola egin dutén Gorotxategi/Velaza-k (2023):

• oTiřtan | ese akaŕi eŕaukon 

non "oTiřtan" interpretatzen dutén nola toponimo bat an inesiboa:

En nuestro análisis de oTiřtan como caso inesivo de un topónimo cabe una lectura como Osserda, aunque también sugerimos que pueda leerse como Ollerda, con lateral fortis, semejante a iltirta = Illerda. [Gorrochategui-Velaza, 2023:500]

Baina, nabarmendu behar dugu ze Ferrer i Jané-k (2023, ikus #2878) edo Orduña-k (2023, ikus #2879) ez dute konsideratzen zatiketa hori, halan ze bide horretatik irakur zitekén honela:

• oTiřtanese akaŕi eŕaukon

Galdera dá: Zéin da sinesgarriagoa? Puntukatzaileak egindako zatiketa grafiko hori artén "oTiřtan" eta "ese" ala interpretazio jarraitua: "oTiřtanese"?

Zeren gogora daigun ze zatiketa grafiko hori soilik agertzen da an epigrafearen versio puntukatua (beheragoko eskuinekoa), eta ez an versio esgrafiatua (beheragoko ezkerrekoa), non markatu ditugún "n" guztiak (4) kin koadrotxo gorriak (klikatu gain irudia ki ikusi hobeto):

Guk hor lau "n" horiek ikusten ditugú aski antzekoak, nahiz egia den ze gure interes bereziko "n" hori (hirugarrena) ez dela gelditu bereziki ondo, baizik alderantziz:

Hala ere, guk ez dugu ikusten hor zatitzeko gogorik ganik eta esgrafiatzailea, baizik gehiago idazkera ez-oso-zorionekoa (an zirriborro moduko bat). 

Gure ikuskeran, esgrafiatzaileak ondo zekien (ondo jakin behar zuen bederen) zér idatzi nahi zuen, bitárten puntukatzaileak akaso ez hain ondo zeren soilik jarraitu behar zituén bestearen trazuak (alegia, hobesten dugu esgrafiatzailearen versioa), ondorez eta azken horrek puntukatu zeikén marra vertikal zatitzaile horietako bat (|) zein ez zegoken an gogoa on esgrafiatzailea (guk ikusten dugula, esgrafiatzaileak ez zuen markatu batere halako marra zatitzailerik). Akaso antzekoa gertatu jakon an amaierako "n" hori ere, adibidez.

Hori kontuan hartuta, guri sinesgarriagoa gertatzen jaku irakurketa jarraitua:

• oTiřtanese

ordezta goragoko:

• oTiřtan ese

Izan ere, ondo argiago ikusten dugú esgrafiatzailearen zatitzeko gogoa artén "ese" eta "akaŕi" bidez hutsune moduko bat (ikus atzokoa), zeinda ez artén "oTirtan" eta "ese". Hortaz, eta besterik ezean, hobetsiko dugú interpretazio jarraitua gain interpretazio banatua (ez dugu konsideratuko zatiketa puntukatu hori), batez ere aldéztuz Orduña-k (2023) egindako interpretazioa, non izanen genukén "-e" sufijo datibo bat:

• oTiřtanese = oTiřtanes-e

Jarraitukó. [2906] [>>>]