Handiagoa eta ageriagoa batzutan, txikiagoa eta ezkutuagoa bestetan

Jarraituz kin Juan Garzia-ren liburu goraipatu hori titúlatzen "Itzalen itzal" (1993), zeintaz ari garen mintzatzen (ikus hau eta hau), gauza da ze ia ez dago paragraforik, ezta are esaldirik ere, nondik ezin genezaken komentatu arazo diskursiboren bat, handiagoa eta ageriagoa batzutan, txikiagoa eta ezkutuagoa bestetan, baina etengabe oztópatuz irakurketa eta interpretazio jarraitu-gozagarria on textua zein eskaintzen zaigun.

Horrela, eta segituz bigarren paragrafoan, honela dio textuak:

Uste ez bezalako bitxi gertatuko zaio, ordea, autobusetik jaitsi eta murru anonimo bat pasarik, belaze berdemin baten gaineko eraikuntza zuriak begiak eta - modu guztiz esplikaezinean - zentzu guztiak ere betetzen dizkionean. Ez baita bakarrik dorrea. Zentzumenen asaldu guztizko horrexek emango dio agian pista harrigarritasun bestelako horren zergatia bilatzeko:... [Juan Garzia, Itzalen itzal, 2. paragrafoa]

non ... pista harrigarri... irakurtzen hasten garelarik (6 silaba), akaso hasiko garen imaginatzen hor pista harrigarriren bat, zein zapuztuko zaigun noiz ailégatu ki ezusteko ...harrigarritasun... hori, zein ez dakigun ondo lotzén kin hasierako pista:

...pista harrigarritasun bestelako... (12 silaba)

Jakina, bukaeran lotu ahal izango dugú pista hori kin "...-tzeko" finala eta bilatu aditza, hola biribilduz esaldiaren esanahia, ezen ez haren efektua gain irakurlea, zein ez den izanen inondik inora hain efektiboa ezta, hortaz, hain gozagarria nola noiz emán an modu sintaktiko-interpretatiboki koherente bezain ondo adaptatua ki behar komunikatiboak on hiztuna. [501] [>>>]