Expresibitate landua
Sarrera honetako aipuan, Juan Garzia mintzo zén gain naturaltasuna on esaldi-bukaerak afin eman edonolako enfasiak (horretarako leku naturaletakoa baita) [Juan Garzia, "Joskera lantegi", 1997:214]:
..., lastimagarria dela esaldiaren amaierako posizio hori aditz -muturrean egonik ardatz eskax diren aditz- mekanikoak kokatzeko baino beste zerbait probetxagarriagotarako ez baliatzea, edonolako enfasien leku naturaletakoa baita, nahiz guk galdegai-enfasia ezin dugun hor kokatu baieztapenezko esaldietan (ezezkoetan, bai; inperatiboek-eta, berriz, aditza aurrez emateko joera dute noski, baina agindua bera ohi da enfasi), idatzizko estandarrerako aukeratu dugun sisteman, inguruko antipodetatik antipodetan.... [Juan Garzia, Joskera lantegi, 1997:214]Eta gauza da ze, baldintza orokorretan, esaldiaren amaierako posizio hori ez da soilik leku naturaletakoa, baizik, alde handiz, esaldiko posiziorik onena ki eman expresibitate landua (behin harako bidea ondo landutakoan), dá guztiz posizio klavea, non hiztunak abantailaz bete ahalko ditú helburu komunikatiboak zein nekez betekó an beste edozein posizio. Zeren azken posizio hori dá leku klimatiko perfektua, norántza begira egon beharko lirakén esaldiko beste parte guztiak, koherenteki emanak, progresiboki, jarraituki...[494] [>>>]
Etiketak: diskursoa, galdegaia, Juan Garzia, moldagarritasun expresiboa
posted by Jesus Rubio at asteartea, apirila 09, 2019
1 Comments:
Ba daquit ze blog hau dela preferentzialqui focalizatua an syntaxia edo phrasearen antolamendua hobequi communicatzeco redactoreac kin iracurlea gainditzeco egon ahal diren trabac arten biac, ezen an difficultate edo traba communicativoac. Halan da ze nahi dut esan ze ulertzeco aiphua e Juan Garzia behar izan dut iracurri hori paragraphoa 5, bost bider baina esquer eta beraz ondorioz dioena J. Rubioc aitzinetic non aintzin-informatzen du zer dathorren hor an paragrafoa e Juan Garzia.
Hemen aintzin-dioena dathorqueen paragraphoaz J. Rubioc nola lagungarri ulertzeco dathorrena an behar duguna iracurri. Hauxe
Sarrera honetako aipuan, Juan Garzia mintzo zén gain naturaltasuna e esaldi-bukaerak afin eman edonolako enfasiak (horretako leku naturaletakoa baita) [Juan Garzia, Joskera lantegi, 1997:214]:
eta orain paragraphoa e J. Garzia
..., lastimagarria dela esaldiaren amaierako posizio hori aditz -muturrean egonik ardatz eskax diren aditz- mekanikoak kokatzeko baino beste zerbait probetxagarriagotarako ez baliatzea, edonolako enfasien leku naturaletakoa baita, nahiz guk galdegai-enfasia ezin dugun hor kokatu baieztapenezko esaldietan (ezezkoetan, bai; inperatiboek-eta, berriz, aditza aurrez emateko joera dute noski, baina agindua bera ohi da enfasi), idatzizko estandarrerako aukeratu dugun sisteman, inguruko antipodetatik antipodetan.... [Juan Garzia, Joskera lantegi, 1997:214]
Behar luque egon redactatua horrec paragraphoac hobequi ze behar izaitea iracurri tentuz eta ahaleguinez 5, bost bider.
Baina nic nihaurc personalqui orain nahi dut gaineratu eta eguin alboz -respectuz syntaxia- critica lexical bat ki J. Garzia darabilen lexico edo vocabularioa zeren mintzo da buruz bere paragrapho hortan baieztapenezko esaldiac.
Igarri diot ze esan nahi duela phrase affirmativoac eta nahi izan dut ikusi nola esaten da conceptu hori alboco gure hizcuntzetan. Hauxe da jaquin behar guenduqueena ezen
frantzesez da esaten
phrases affirmatives
inglesez
affirmative sentences
italianoz
frasi affermative
Escatzen nioque mesedez Juan Garziari hurreratzea guehiago Europaco corronte culturalari edo ki cultura greco-latinoa, eguin beharrean "escapada tchigotatsuac" zeinac ez dakarten mesederic baizic franco calte, euscarari eta euscaldunoi.
Argitaratu iruzkina
<< Home