"d-" singularra → "t-" plurala (dizut - tizut / digu - tigu)
Berriki aipatua dugú ipar nafarreraren varietatea on Lizaso, zeintan, zenbait herritan, bat zetozén "nor-nork" adizkiak eta "nor-nori-nork" singularrak, eta are, batzutan, "nor-nori-nork" pluralak ere. Hala ere, gehienetan báda diferentziarik artén "nor-nori-nork" sigularrak eta pluralak:
Hor erabiltzen ari da "-it" pluralgilea:
"d-" singularra → "t-" pluralaIkus, adibidez, Olaguen jasotako "nor-nori-nork" plural guztiz regularrak:
diot / ditiot → tiothorrela eménez oso forma plural sinpleak eta antzekoak nola singularrak: izan ere, soilik behar da pluraletako "t-" → "d-" egitea afin singularrak eta pluralak berdindu daitezen. [948] [>>>]
Etiketak: aditza, singularra/plurala
posted by Jesus Rubio at astelehena, uztaila 06, 2020
3 Comments:
Honequin ondo encaxatzen dute Euscalçaindiaren nor nori norc formec
zaitut + hari = zaitiot
zaituztet + hari = zaitiotet
gaituzu + haiei = gaitiezu
...
Neuc nahiago ditut forma ossoac:
ditiot
nition
nitio
nitioque
Egunon,
Oso interesgarria iruditu zait "gaitiezu" edota nor-nori-nork motatako aditzak non nor bigarren edo lehenengo pertsonak diren.
Adibidez, Azkue'ren euskal morfologia liburuan aurki dezakegu: zuk aitari eroan nautsazu.
Aldiz, gaitiezu euskera batua da eta inoiz erabili ez den aditza da, guztiz inbentatua. Nola litzakete bizkaieraz? agian gindutsezan?
Ba al dago horrelako adibide errealik, bizkaieraz edo gipuzkeraz?
Argitaratu iruzkina
<< Home