Dryer (1991): "In short, it will be shown that with respect to a large number of word order characteristics, we do find a basic split between VO and OV languages."

Atzokoan Vennemann-ek (1972) esaten zígun ze munduko sintaxiek jotzen dute ki serializatu euren "operator-operand" erlazio guztiak an ber ordena zein den agertzen artén euren objetua eta aditza (hots, OV edo VO, buruazkena edo burulehena):

First generalization: Any-given operator-operand relationship tends to be serialized unidirectionally in a language. Second generalization: ... namely that direction which is defined by the serialization of object and verb. [Vennemann, 1972]

Bestalde, ha ordena artén sujetua eta aditza ez da gertatzen hain sintaktikoki determinantea nola ordena arten objetua eta aditza, zeren sujetua gehien-gehienetan kokatzen dá an aurreneko posizioa, halan ze bere posizioa ez da bereizgarria, ez da izanen bereziki lagungarria aurrésaten nóla egonen diren ordenatuak beste elementuak on esaldia (sintaxi gehienak dirá SOV edo SVO).

Hori dela ta, Dryer (19911) zioén ondorengoa an bere "SVO languages and the OV:VO tipology":

In short, it will be shown that with respect to a large number of word order characteristics, we do find a basic split between VO and OV languages. [Dryer, 1991]

Horrek, jakina, ez du esan nahi ze sujetuaren posizioa ez denik inportantea diskursiboki, izan ere,  báda: horregatik gehien-gehienetan agertzen da sujetua an hasiera on esaldi kanonikoa. Gauza da ze sujetuaren posizioa ez da hain erabakiorra afin karakterizatu ordena sintaktiko bat (eta oso bereziki haren burulehentasun edo buruazkentasuna), bitártean ze objetuaren posizioa respektu bere aditza ondo lotzen da kin beste ezaugarri sintaktiko posizional batzuk. Horrela, batzutan interesgarria izan ahal da mintzátzea gain zatiketa artée OV eta VO sintaxiak, zein den oso antzekoa zein mintzátu gain zatiketa artén sintaxi buruazkenak eta burulehenak. [1432] [>>>]