Dryer (1991): "In short, it will be shown that with respect to a large number of word order characteristics, we do find a basic split between VO and OV languages."

Atzokoan Vennemann (1972) zígun esaten ze munduko sintaxiak dúte jotzen ki serializatu euren "operator-operand" erlazio guztiak an ber ordena zein den agertzen arten euren objetua eta aditza (hots, OV edo VO, buruazkena edo burulehena):

First generalization: Any-given operator-operand relationship tends to be serialized unidirectionally in a language. Second generalization: ... namely that direction which is defined by the serialization of object and verb. [Vennemann, 1972]

Bestalde, a ordena arten sujetua eta aditza ez da gertatzen hain sintaktikoki determinantea nola ordena arten objetua eta aditza, zeren sujetua gehien-gehienetan kokatuko dá an aurreneko posizioa, halan-ze bere posizioa ez da izanen bereziki lagungarria noiz aurresaten nóla egonen diren ordenatuta beste elementuak e esaldia (sintaxi gehienak dirá SOV edo SVO).

Hori dela-ta, Dryer (19911) zioén ondorengoa an bere "SVO languages and the OV:VO tipology":

In short, it will be shown that with respect to a large number of word order characteristics, we do find a basic split between VO and OV languages. [Dryer, 1991]

Horrek, jakina, ez du esan nahi ze sujetuaren posizioa ez denik inportantea diskursiboki, izan ere,  báda: horregatik gehien-gehienetan agertzen da sujetua an hasiera e esaldi kanonikoa. Gauza da ze sujetuaren posizioa ez da hain erabakiorra afin karakterizatu ordena sintaktiko bat (eta oso bereziki haren burulehentasun edo buruazkentasuna), bitártean-ze objetuaren posizioa respektu bere aditza ondo lotzen da kin beste ezaugarri sintaktiko posizional batzuk. Horrela, batzutan interesgarria izan ahal da mintzátzea gain zatiketa arten OV eta VO sintaxiak, zein asko hurbiltzen da ki mintzatu gain zatiketa arten sintaxi buruazkenak eta burulehenak. [⇶]