asteazkena, apirila 26, 2023

Lakarra (2013) : "Aunque en vasco no se documente ningun '*e-lan-i', no nos es necesario para llegar al conocido causativo '-ra-': (...). No hay, por tanto, impedimentos para que '-ra-' venga de '*lo-', (...), i.e., del '*-e-lo(n)' ..."

Herenegun ikusten genuén Orduña-ren ondoko pasartea (data gabe), non autore horrek aipatzen zuén Lakarra:

El llamado «infijo causativo» -ra- no sería en realidad otra cosa que un radical verbal *ero, ... [Orduña, data gabe]

Jo dugu i Lakarra (2013:584), nondik entresakatu dugún honako zatia:

Aunque en vasco no se documente ningun *e-lan-i, no nos es necesario para llegar al conocido causativo -ra-: (...). No hay, por tanto, impedimentos para que -ra- venga de *lo-, y no necesariamente de *la (o *le), i.e., del *-e-lo(n) 'take' visto en parrafos anteriores. [Lakarra, 2014:584]

Esan nahi baita ze Lakarra-k (2014) hor eratorri dú "-ra-" kausatiboa ti "*lo-" an:

  • *-e-lo(n) 

zein izanen litzaké "take" aditza, eta non "lo(n)" litzakén aditz-erroa. Gorago, beste saio batean, erabili dú "lan" aditz-erroa (an "*e-lan-i"), zein den CVC, jarraiki bere teoria. 

Gure interpretazioan, kausatibioaren jatorria litzaké "la → ra" partikula/hitz zaharra (CV), zein izanen litzaké erroa an honako aditz-partizipioa:

eta partikula prepositiboa an beste aditz-partizipio batzuk (akaso hasieran erabilia nola adverbio moduko bat), kin zentzu datiboa edo kausatiboa (ikus  atzoko sarrera). [1972] [>>>]