Enpresa kooperatibo baten sorrera ez-kooperatiboa, kontraintuitiboki

Jarraituz pixka batean gogoratzen lan zaharrak (ikus 2302 eta 2303), zein, bide batez, dúten laguntzen ulertzen zér diren eredu teorikoak eta zéin onura azaltzaile lortu ahal diren ti euren erabilera (ez baita obvioa), gogoratu nahi genuke orain beste aurrekari bat ti gure 1991ko tesina (ikus 2298), non planteatzen genuén joku bat, zein matematikako joku-teorian dén uztartzen an esparrua on joku ez kooperatiboak (bádira joku kooperatiboak ere), eta non modelatzen ditugún 2 jokalari (alegia, jokuko agenteak) ze-dúten aukeratzen an bi etapa (bi denbora an sekuentzia jakin bat) arten zenbait aukera zehatz zein ondo espezifikatu behar diren. 

Oraingo joku honetan adibidez, sindikatu sortu berri batek, behin bere monopolio sortzaileak eskaini dion pagamendu bat (soldata), erabaki beharko du ea merkatuan kooperatiba modura sartzen denentz:

En la segunda etapa que podemos llamar de PRODUCCION, juega el sindicato formado por los trabajadores recién contratados (entrante potencial endógeno), optando bien por la aceptación de la oferta retributiva del monopolio o bien por su constitución como cooperatlva, (entrada en el mercado), dejando en consecuencia sin trabajadores al incumbente que se vería de este modo desbancado en el mercado por la cooperativa.

Ikus egizu

• textu osoa ("jada deitzen baitzén "Entrante potencial endógeno", 1991)

zeinen hasiera dén hau:

Eredu teorikoak dirá representazio sinplifikatuak ti realitatea (ikus ere 2301), zein, ondo bidean, dúten islatuko realitate horren aspektu esanguratsuren bat, akaso hain ondo islatu ere, non eredu horrek lagunduko digú ulertzen eta interpretatzen zér gertatzen ari den an realitate hori.

Gure kasu honetan, enpresa kooperatiboa ez da finean sartzen an merkatua, baina beste baldintza batzuetan sindikatuak erabaki leiké bere sarrera nola enpresa kooperatiboa (ikus 2298), eta kasu horretan izanen genuké enpresa kooperatibo baten sorrera ez-kooperatibo bat, kontraintuitiboki. [2307] [>>>]