Ez gaude interesatuak an zeháztu nón eta noláko aldaketa intonatibo zehatzak agertzen diren an norbaiten erabilera konkretua, baizik an azpimarrátu nóla intonazioa aukeratu ahal dén oso libreki (eta oso efektiboki) gain estruktura koherente bat

Amaitzen genuén atzo:

Esan nahi baita ze berdin  egon litezké kolore gehiago eta baita intonazio-aldaketa hain sotilak zein nekez ezberdinduko ziren ti jarraitutasun intonatibo osoa. Dena an zerbitzua on komunikazio erosoagoa, egokituagoa, eta expresiboagoa.

Esan nahi baita ze, progresio sintaktiko-semantikoa koherenteki aukeratu ahala, aldi berean joan ahal da aukeratzen intonazioa oso libreki an zerbitzua on hiztunaren expresibitatea, zeinen posibilitateak izanen dirén oso handiak. Gogora daigun ondorengo adibidea tikan [2554], non genioén:

Hor aipatu dugú:

... sintaxi koherentea non elementu semantiko klaveak joan ahal dirén kokatzen an euren sintagmen bukaerak, an modu ritmikoa, bilatuz bukaerako txanpa bat...

Adibidez an goragoko esaldi ofensibo hau:

eres tonto desde que tus padres eran novios

tipikoki izanen genituzké honako unitate semantiko nagusi hauek:

eres tonto / desde que tus padres / eran novios  

non aurkitzen ditugún mezuko elementu semantiko nagusiak an euren segmentu-amaierak barnén progresio sintaktiko-semantiko-intonatibo orokorrago bat zein doán bilatzen bukaera indartsu bat, askotan-sorpresiboa:

... novios

zeintan agertzen dén expresioaren txistea. Bai, zeren esapide horrek finean erakusten dú ber estruktura zein txiste bat, tipikoki kin ezusteko bukaera.

Hor zatitu nahi izan ditugú unitate semantiko progresibo batzuk bidéz aurrerako marra batzuk (/), baina azpimarratu nahi dugu ze marra horiek hor ez ziren intonazionalak, baizik soilki semantikoak. Intonazioa (eta horren barruan aldaketa intonatiboak, pausak, intensitateak, abiadura,...) aukeratu ahal izanen da oso libreki (eta oso efektiboki) gain estruktura koherente bat. 

Izan ere, ez gaude interesatuak an zeháztu nón eta noláko aldaketa intonatibo zehatzak agertzen diren an norbaiten erabilera konkretua, baizik an azpimarrátu (berriro esan behar dugu) nóla intonazioa aukeratu ahal dén oso libreki (eta oso efektiboki) gain estruktura koherente bat. [2568] [>>>]