Aramaio: "balitxaku → litxaku" (erabilgarri kin objetu singularrak eta pluralak)

Genioen atzo:

Gure kasu konkretu honetan, goragoko adizki horien oinarria dá "nor-nori" paradigma, eta kontua da ze bádira euskaran hizkera batzuk non "nor-nori" paradigma hori normaltasunez erabiltzen dén berdin kin objetu singularrak zein pluralak. Ikus Aramaioko versioa ("Aramaioko aditz-taulak", Badihardugu Euskara Elkartea, 2011:5, klikatu gain irudia ki ikusi hobeto):

zeinen forma estandarragoak liraké hauek:

jat → jatan

jatzu → jatzun

jako → jakon

jaku → jakun 

jatzue → jatzuen

jake → jaken

Ikus ere Aramaioko bertako  "nor-nori" baldintza eta ondorioak, zein, berdin ere, normaltasunez erabiltzen dirén singularrez eta plurarez ("Aramaioko aditz-taulak", Badihardugu Euskara Elkartea, 2011:8, klikatu gain irudia ki ikusi hobeto):

zeinen forma estandarragoak liraké horiek zein ziren agertzen an #2837 (eta zeinen ahaide hurbilak dirén horiek an #2847), hau dá:

jat → jatan → balitzat → litzat (aldaera: litzakit)

jatzu → jatzun → balitzazu → litzazu (ald.: litzakizu)

jako → jakon → balitzako → litzako (ald.: litzakio)

jaku → jakun → balitzaku → litzaku (ald.: litzakigu) 

jatzue → jatzuen → balitzazue → litzazue (ald.: litzakizue)

jake → jaken → balitzake → litzake (ald.: litzakie)

Denak ere erabilgarri kin objetu singularrak eta pluralak. Deus ez berririk azpin eguzkia.

Bihar ikusiko dugu ondorio-forma horien beste aldaera interesgarri bat, baitare erabilia kin objetu singularrak eta pluralak. [2851] [>>>]