Ordena progresiboa: expresiboki moldagarriagoa

Diozu, Gilen:

Ildo beretik, uler daiteke ezen "Hi haiz putakumea!" esaldian akzentu nagusia edo enfasia "puta-" elementuan dagoela, eta fokua dela "putakumea".

Bai, hala uler daiteke. Eta nik nioen ze ordena progresiboan (are progresiboagoan), errazago eta indartsuago fokaliza daiteke indarra an "puta" hitza:

"Tu eres (un) hijo de ... puuuta!"

edo

"Tu eres (un) hijo de (la) ... grandisima puta"

zeren "puta" hitz final hori eman ahal dá bakartuagoa, hola emánez beste joku expresibo bat (adibidez, "puta" hitz final horrek ametitzen ditú adjetiboak nola erabilitako "grandisima" hori).

Eta antzeko zerbait da gertatzen kin "hi haiz (...) putakumea!"  respektu "hi putakumea haiz!" regresiboagoa: alegia, bukaerako fokua ahal dala errazago bakartu, indartu, konplementatu... ("hi putakumea-haiz!" horretan ez legoke pausarik arten "putakumea" eta "haiz", dena batera esango litzake).

Gauza da ze hori guztia ez da soilik gertatzen an irainak, baizik aplikagarria dala an edozein diskurso.

Ordenamendu progresiboa da, oro har, expresiboki moldagarriagoa (apárte izan potenteagoa...) afin emán bai mezu informatibo neutroak eta bai mezu enfatikoagoak ere. [194] [⇶]