Rekursibitate funtzionala

Nire ustez galdera interesgarriena ez da ea pirahã hizkuntzak bádun edo ez dun aukera rekursiborik (izan ere, segun nóla definitu rekursibitatea, edozein esaldi minimoki konplexuk eskatuko luke rekursibitate-graduren bat), baizik pirahãk noráinoko eta noláko aukera rekursiboak ditun, esan nahi baita noráinoko eta noláko aukerak ditun afin konbinatu perpausak eta sintagmak euren artean afinda lortu estruktura konplexuak, ñabartuak, zehatzak eta ondo egokituak respektu intentzio komunikatiboak on hiztuna.

Eta hor ezin liteke egon dudarik ezen pirahãk dú eskaintzen aukera rekursibo infinituki murritzagoa ezez hizkuntzak zein dúten garatu (gramatikalizatu) adibidez konjunzio-sorta aberatsa (eta, edo, erlatiboak...). Ezin da egon dudarik ezen pirahã da funtzionalki askoz gutxiago rekursiboa respektu hizkuntza teknologikoki potenteagoak.

Eta gauza da ze, edozein egunkari hartuta, erakutsi daiteke nóla sintaxiak kin estruktura eta baliabide burulehenak (esan nahi baita SVO eta prepositiboak) diran orohar funtzionalki luzaz rekursiboagoak ezen sintaxiak non perpausak eta sintagmak diran erlazionatzen arartez estruktura eta baliabide postpositiboak. Berriro diot, edozein egunkari hartuta ia begibistakoa da diferentzia nabarmena arten hizkuntza burulehenak eta buruazkenak. Hori-simetria arten baliabide buruazkenak eta baliabide burulehenak da soilik formala, ez funtzionala, eta, jakina, funtzioan dago koxka. [189] [⇶]