Eta orduan, zergátik ez dira erabiltzen baliabide postpositibo horiek guztiak an ber intentsitatea nola beste hizkuntzetan erabili ohi dirén tresna prepositiboak?

Galdetzen genuén atzo:

Hortaz, ..., beldur gara gehiago eskatuz gero ez ote ditugun uxatuko haur-gazteak,... Eta nóndik dator beldur hori?

Horri erantzuten genion an [338], non amaitzen genuen esánez:

Baina, zéin da benetako arazoa? Ez al ditu euskarak era guztietako baliabide postpositiboak? Ez al ditu euskarak baliabide postpositibo erlatibo, konparatibo...? Eta, orduan zergátik ez dira erabiltzen baliabide postpositibo horiek guztiak an ber intentsitatea nola beste hizkuntzetan erabili ohi dirén tresna prepositiboak? Justuki zeren postpositibo izate horrek baldintzatzen baitú euren erabilera eta eraginkortasuna, hala baldintzatuz prosamoldea, eta bere diztira.  

Bai, beldur hori zuzenean segitzen da tikan inefizientzia eta inefikazia erlatiboa on tresna postpositiboak (buruazkenak) respektu prepositiboak (burulehenak). [2595] [>>>]