Xabi (2014): "... afin eta Erraldoia, instant batez behintzat, bere ezinegonaz eten zedin"

Atzo genioenez:

Gero, behin erabiltzen hasitakoan [estruktura sintaktikoak nola "amorez eta..." edo beste edozein] estruktura horiek joan litezke zabaltzen ki beste esparru komunikatiboak ere baldin euskara-erabiltzaileek (erabiltzaile bakoitzak an erabilera bakoitza) ikusí egoki.

Bai, eta hola gertatu zén adibidez kin "afin-eta..." zein, jada aurkitzen zelarik sartuta an Orotariko Euskal Hiztegia, erabat estruktura erabilgarria baitzén noiz Xabi izeneko euskara-erabiltzaileak erabaki zuen ze, bere kontakizun batean, ondo eta egoki zitzaiola erabiltzeá "afin-eta..." finala, hola erakutsiz bere ezagutza e euskal tradizioa, eta bide batez eginez omenaldi eder bat ki gure idazle zaharrak, izan ere halakoxe omenaldiak egiten baitira noiz saiatzen garen erabiltzen euskararen mekanismo eta baliabide guztiak (lehenago erabilitakoak eta ez erailitakoak ere) afin joan osatzen aukera komunikatibo potenteago bat. 

Xabi-ren erabilera hau ez da XVII. mendekoa, baizik atzo bertakoa, 2014koa, eta aurkitzen baita an ipuina titulatzén "Erraldoi itsusia eta ortzadarra":

Haurrek, Erraldoiaren oinaze eta tristeziaz errukiturik, deliberatu zuten lagundu egin behar zitzaiola. Horrelaanai-arrebetarik hamar bere inguruan saltoka eta dantzaka eta txorakeriaka hasi ziren afin eta Erraldoia, instant batez behintzat, bere ezinegonaz eten zedin. [Xabi, 2014]

Eskerrik asko Xabi. Holaxe, justuki holaxe, garatzen dira sintaxiak. [⇶]