Georgakopoulos et al. (2006) gain grekera: "The statistically dominant order in corpora and the prefered order in "all new" contexts is SVO."

Eskerrik asko Luis zatio bidali artikulu hori (atzo), non irakurtzen dugun:

Según Fernández Soriano (1993: 121), SVO es el orden más normal en español, mientras que VSO y VOS constituyen «órdenes alternativos». Con respecto al griego, SVO es el orden transitivo activo más común en oraciones principales y subordinadas (Lascaratou y Georgiafentis 2004: 6), pero se ha demostrado que la secuencia básica es VSO y que SVO resulta del proceso de tematización del sujeto (Philippaki-Warburton 1985).

Grekeran, irakurtzen dugunez, SVO dá ordena transitibo aktibo komunena an perpaus nagusi eta subordinatuak, nahiz, linguista generatibista batzuen ustez, oinarrizko ordena teorikoa litzaké VSO. Izan ere, gramatika generatiboan, oinarrizko ordena da hóri nondik eginen liraken geroko derivazio sintaktiko guztiak, halan-ze "se ha demostrado" hori referitzen da ki ustezko derivazio mental batzuk zein gertatuko liraken an gure burmuinak, eta zeinen arabera SVO izanen litzaké pixkat nekezagoa zein VSO (gainera, gogora daigun ze, adibidez aráuz Kayne, existituko litzaké oinarrizko ordena universal bakar bat, SVO, nondik derivatuko lirake beste ordena guztiak, zein, hortaz, izanen lirake guztiak ere nekezagoak zein SVO). Gaztelaniaz ere proposatu da VSO oinarrizko ordena, eta euskaraz SVO, baina, diogunez, oinarrizko ordena hori dá ordena teoriko generatibista bat.

Bila daigun beste iturri bat, kasu honetan enpirikoa ("Information structure in Modern Greek", 2006):

Bádirudi ze grekeran existitzen dira bi ordena neutro, SVO eta VSO, baina kin tendentzia bat aldé ordena gerota SVOagoa. [⇶]