Lakarra (2018): "... '-ra' (mendira) eta '-la' (mendialat) jatorri bereko dira segurki, ..."
Atzo irakurtzen genuenez:
... -ra (mendira) eta -la (mendialat) jatorri bereko dira segurki, ...[Lakarra, 2018:152]
non:
... , la- hori: ... beraz, flexio-marka genuen, eta ez erro: preposizio eta aurrizki lokatiboa izan genuen atzizki baino lehen.[Lakarra, 2018:153]
hola ikusten dugularik nóla partikula prepositibo berbera ("la ...") joan bide den ematen aukera postpositibo ezberdinak, tartean adlatiboa. Esan nahi baita ze "la ..." izan ahal da alternatiba adlatibo egoki bat ki "ki ..." preposizio orokorragoa (datiboa, destinatiboa eta finala ere), noiz nahiago den:
Erabilera horretan, "la ..." sinpleki berriro izanen litzaké prepositiboa, nola an garai zaharragoak.Joan naiz la mendia zein komentatu genuen atzo = Joan naiz ki mendia zein komentatu genuen atzo
1 Comments:
Lakarrak esaten duena egia bada, aukera euki behar genuke preposizioak erabiltzeko, behintzat esaldi luzeetan, noiz markatu behar dena ez dan hitz bakar bat, baizik izen sintagma oso bat, zeren hor hasten baitira arazoak. Desberdina baita esatea:
- Etxe-ra noa
Edo esatea:
- Txikitan laugarren pisuan bizi zen familia atzerritarraren izeba medikuaren etxe-ra noa
Txopi
Argitaratu iruzkina
<< Home