"-ki", "-kiro", "-ro" eta "-to" dirá bukaera adverbialak zeinen hasieran agertzen baitirá "-k-", "-r-" eta "-t-" nexu tipikoki epentetikoak ki gehitu "-i" eta "-o" partikula referentzial-demostratiboak

Lakarra (2006) mintzo da gain de Rijk-en artikulu bat (1995) non azken autore horrek aipatzen ditú ondoko amaiera adverbialak:

El mismo año en que aparecía el artículo de Trask sobre las formas no finitas del verbo lo hacía también otro de de Rijk sobre los adverbios modales (-ki, -kiro, -ro, -to). [Lakarra, 2006:596]

Interesgarria iruditzen zaigu nóla bukaera adverbial horien hasieran ere agertzen baitira "-k-", "-r-" eta "-t-" nexu tipikoki epentetikoak ki gehitu "-i" eta "-o" partikulak, non "-i" izanen litzatké bukaera tipikoki referentziala, eta "-o" izanen litzaké aplikazio bat te "o" demostratibo zaharra:

• eder - (k)i

• eder - (t)o

• berr - i - (k)i

• berr - i - (r)o 

Esan nahi baita ze, gure ikuspegitik, "-k-", "-r-" eta "-t-" horiek jatorriz izanen liraké justuki epentetikoak, esan nahi baita betegarri fonetikoak ki lotu "-i" eta "-o" partikula referentzial edo demostratiboak.