Krutwig (1978): "..., como que se trata de un sufijo griego preindoeuropeo que se sigue conservando en vasco..."

Zioén atzo Txopi-k:

Nik uste ze nion leitu aspaldi ki Krutwig esaten hori -ko ahal dela aurkitu an hainbat hizkuntza:

- Zientifiko, alegia, on zientzia; artistiko, on artea; teknologiko, alfabetiko, karismatiko...

Koinzidentzia, bederen, da existitzen. [Txopi]

Horretaz aurkitu dugú ondoko pasartea on Krutwig (1979) an bloga déitzen "Denetik - Borthuzai", eta konkretuki an bere 2006ko sarrera bat titúlatzen: "Euskara, Guantxea eta Grekera klasikoa", non aurkezten dén Krutwig-en ikuspuntua:

En estos casos... en el empleo del sufijo -ko, con palabras vascas y greco-vascas, pudiéramos tanto defender el punto de vista de que añadimos a una palabra-raíz griega un sufijo vasco -ko (como lo hacemos con -etxeko (doméstico), familiako (familiar), mendiko (montañero)), como que se trata de un sufijo griego preindoeuropeo que se sigue conservando en vasco... [Krutwig, aipatua an bloga deitzén "Denetik - Borthuzai", 2006]

[Oharra: Uste dugu ze aipu horren goiko partean egon daiteké errata bat, halan ze non dioén "latín" esan beharko luké "griego".]

Horren arabera, "-ko" izanen litzaké sufijo preindoeuropar bat, garai batean mailegatua ganik grekera klasikoa, bitárten euskaran "-ko" sufijo hori izanen litzaké propioa, bere horretan gordea ti garai preindouroparrak. 

Guk, oraino behintzat, uste dugu ze "-ko" izan ahal dá euskararen sufijo propio bat, sortua bidéz bere mekanismo sortzaile zaharrak (eta berriak) erábiliz bere materialak. [1820] [>>>]