'Eneko zuhurro' versus 'Eneko Erroko'
Atzokoan (eta herenegun) aipatzen genuén "çalduno" forma, zeinen bukaerako "-o" hori litzaké berbera zein den agertzen an "otsoko" edo "neskato", nahiz azken erabilera horietan agertzen den kin "-k-" eta "-t-" epentetikoak. Azken "-o" hori orobat izanen litzaké berbera zein den agertzen an "Erroko", edo "derauko" (kin "-k-" epentetikoa).
Finean, "-o" hori izanen litzaké referentzia bat, jatorriz hurbileko referentzia bat, zein gero joanen zén bihurtzen diminutibo-hipokoristikoa (gaur egun funtzio horretan bereiztu dá "-to/-tto/-txo"), edo beste erabileratan, erlazionatzaile orokor moduko bat (gaur egungo "-ko" erlazionatzailea).
Esan nahi baita ze, gure analisian:
Eneko zuhurro
izanen litzaké formalki oso antzekoa nola:
epentesiak gorabehera. Gure ikuspuntutik, hirurek konpartituko lukete "-o" referentzial berbera. [1858] [>>>]Eneko Erroko
Etiketak: -o > -(k)o, -o > -(k)o / -(t)o
0 Comments:
Argitaratu iruzkina
<< Home