Duanmu (2007): "Non-head Stress: In a syntactic structure [A B], one is the head and the other the non-head. Phrasal stress is assigned to the non-head."

Atzokoan saiatu ginen azpimarratzen ze sintagma batean indar prosodiko nagusia ez da kokatzen an bere buru sintaktikoa, baizik an bere osagarria:

Sintagma bat, ordea, dá kontzeptu sintaktiko bat, zeinen elementu prosodikoki markatuena ez da izaten haren burua (sintagmako hierarkian, elementu gorena), baizik bere osagarria (sintagmako hierarkian, elementu sakonena). Adibidez, sintagma prepositibo edo postpositibo batean, buru sintaktikoa izanen dá preposizioa edo postposizioa, baina tipikoki haren osagarriak eramanen dú indar prososiko handiagoa.

Horri buruz, gogoratu nahi genuke ondoko sarrera hau:

[1370] Duanmu (2007) buruzta Duanmu (1990): "Non-head Stress: In a syntactic structure [A B], one is the head and the other the non-head. Phrasal stress is assigned to the non-head."

zeintatik hartu dugún zati hau:

..., errepikatzen dugu: indar prosodikoa ez ohi da kokatzen an buruak, baizik an osagarriak, erákutsiz osagarrien rhematikotasun handiagoa respektu buruak.

Horretaz, gaur honatu nahi genuké ondoko aipua ganik Sam Duanmu, aterea ti bere papera titúlatzen "Stress, information and language tipology" (2007), zeintan referitzen den ki bere aurreko lan bat (bere 1990ko tesia) non dún proposatzen azentuazio-arau neutro orokor bat kin hitz hauek:

Non-head Stress:
In a syntactic structure [A B], one is the head and the other the non-head. Phrasal stress is assigned to the non-head. [Duanmu, 2007]

Hor Duanmu ari da proposatzén arau bat zeinen arabera kokatuko litzakén indar prosodiko nagusia an esaldiak gabén foku enfatikorik: ari da gain (defektuzko) azentu nuklearra, neutro, ez-markatua (azentu enfatikoa egonez gero, gehienetan bat-etorriko da kin azentu nuklearra, zeren parte tipikoki rhematikoenak izanen dú aukerarik handiena ki jaso enfasia).

Horrela, predikatuaren indar prosodiko nagusia ez litzake kokatuko an aditza (baldin haren osagarririk balego) edo gain pre edo postposizioak, baizik an euren osagarriak, zein izanen liraké erlatiboki rhematikoagoak zein euren buruak, eta zein, gainera, izan litezke ondo luzeak noiz estruktura sintaktikoa dén irekia (bide batez esán ze, teoria ortodoxoan, osagarriak berdin kateatu litezke an sintaxi buru-lehenak edo buru-azkenak, progresiboki edo regresiboki, aurrerantza edo atzerantza, nahiz kateatzeko simetria hori soilik dén formala: funtzionalki ez da inondik ere existitzen).

Horixe:

Phrasal stress is assigned to the non-head. (Duanmu, 2007)

[2739] [>>>]