Hori da gutxi gorabehera hain posible nola ibiltzea berdin efiziente eta efektiboki aurrerantza eta atzerantza, nahizta atzerantza erábili ispilu retrovisore bat

Eskerrik asko Bittor zatio zure atzoko komentarioa, zein dén honako hau: 

Egunon (nahiz oharra ez doan gaurko atalarekin, bai egun huetakoarekin)!

Eta nola iritziak eta ikerketak denerako egon ohi diren, hara hemen delako 'hizkuntza 'buru lehen' (≈ VO) eta ''hizkuntza buru azken' (≈ OV)-en arteko prozesamendu desberdintasunak / alde kaltegarriak berdintzen dituzten hainbat defentsa oraingotxeko (Federica Amici, Alejandro Sanchez-Amaro, and Trix Cacchione 2022, Branching and Working Memory - A Cross-Linguistic Approach, 14.3 Working Memory and Processing Demands: The Case of Branching, in Schwieter-Wen (eds.) The Cambridge Handbook of Working Memory and Language). Hala diote esateko: 

"In natural conversation, all native speakers process their language quickly and effectively, regardless of their branching direction (e.g., Hawkins, 2004; Stivers et al., 2009). Indeed, both R[ight] B[ranching] and L[eft] B[ranching] structures are frequent across languages, and both VO and OV are highly productive."

Eta ondoren saiatzen dira erantzuten atalean bere/gure kezkari: 

"How is it possible that LB speakers can effectively process a final-head language that should impose high risks of unassignments and misassignments during processing?".

Hemen atal osoa: (N.B. Ez dit uzten eransten luzeegia delako... Nahi izanez gero bidaliko nizueke beste moduren batean.)

Jakina nahi dudala! Atzo eskátu eta bádaukat: eskerrik asko berriro, Bittor.

Eta gauza da ze autoreek (ikus gorago) galdetzen dute:

How is it possible that L[eft] B[ranching] speakers can effectively process a final-head language that should impose high risks of unassignments and misassignments during processing?

Bai, hori da galdera, nóla da posible ordena buruazken estuak eta itxiak (vs ordena burulehen potentea eta irekia) ez izatea efekturik gain diskursoaren askatasuna, aberastasuna, koherentzia, expresibitatea, efizientzia eta, finean, efektibitatea? Nóla da posible?

Ba, esan behar dugu ze hori da gutxi gorabehera hain posible nola ibiltzea berdin efiziente eta efektiboki aurrerantza eta atzerantza, nahizta atzerantza erábili ispilu retrovisore bat (retrovisoreak lagun daike baina inoiz ez du ordezkatuko aurrerako martxa potentea). Atzera bazoaz, orohar inefizientea eta inefektiboa izaten ari zara, zein akaso ez den gehiegi nabarituko noiz ematen duzún pausu bakar bat (atzera vs aurrera), edo inkluso bi, baina oso distantzia txikitan ondo nabarmena bihurtuko da (an edozein kontextu). [2614] [>>>]