Gerrikagoitia (2005): "...egiaz baina, ez daroe esan ezer, mutu bait dagoz..."

Ondorengo textua idatzia dagó ganik Erramun Gerrikagoitia duela 15 urte, erantzunez ki sarrera hau, zein guk aipátu atzokoan ki erakutsi ze arazo sintaktikoak ez dira resolvitzen ezpada bilátuz eta erábiliz soluzioak, soluzio sintaktikoak, soluzio sintaktiko potente eta eraginkorrak, zein, ez-gutxitan, bertan dauden (nahiz baztertuak, iduri-eta ez direla existitzen), eta beste batzutan soilik behar dutén azken bulkadatxo sortzailea, garatzailea, erabiliz euskararen lehengai eta mekanismo sintaktikoak:

Harritzen naiz ezinago ikusirik kontinuoki evidentziak, zeinak agertzen dituzu irrefutableki. Baten batek behar du egin lan hori hon agertu eta denunziatu publikora daukagun nivela (desnivel versus negativo entropikoa?) an itzulpengintza desastrosoa euskaraz.

Ikusi ez banitu exenplu komparableok ez nuen sinetsiko zenik hainbesteraino gure itzultzaileon inefikazia. ¿Nola da possible ematea saririk holako itzulpenei? ¿Nortzuk dira responsable emateaz halako sariak (diru,...) tik funts publikoak?

Naiz harritu eta naiz harritzen ere, zeren ez nuen uste zenik horrenbestekoa gure desphasea an itzulpen mundua, zenbateraino non ezin dira ulertu mezuak neke handiekin ere. ¿Zergatik ez du reaktionatzen nehork? ¿Ote da hori soilki inkapazitate problemea hon itzultzaileak zeren bait dira txarrak ala aitzitik dauka relatio determinante eta fatidikoa struktura linguistikoak hon euskara?

Gero esan daroe -egiaz baina, ez daroe esan ezer, mutu bait dagoz- ez dago problemarik eta antza ez da bide berririk ireki behar hobeto redaktatzen ikasteko an euskal prosa modernoa.

Mutu dagoz, bai, mutu, nahiz izán erantzule. [838] [>>>]