ostirala, abendua 16, 2022

'-ño' (edo '-no') atzizkia ez da agertzen an Gorrotxategi-ren zerrenda te sufijo akitano testigatuak

Zioén atzo Josu Lavin-ek:

Ez ahanz -ño atzizquia. Feminino ussaina duqueena, -tto-c masculinoa duqueen beçala.
Erka TOca eta NOca direlacoequin.

Atzokoan genioenez:

bádirudi ze. neurri batean bederen, existitu liteké alternantzia moduko bat arten "-ko" eta "-to" zatio arrazoi nagusiki fonikoak. Bestalde, Gorrotxategi-k (1984) hauxe dio gain euren erabilera femeninoa edo maskulinoa:

Otros pocos parecen ser predominantemente masculinos, como -cco(n)-. (cf. las bases Sembe-, Atta-, que designan varones), aunque existe Andrecconi (dat. M.), donde la base femenina Andere ha impuesto su sentido (cf., sin embargo, Silexconis, H. sobre una base femenina Silex-). [Gorrotxategi, 1984:369]

eta:

Los sufijos -ten(n), -tto(n) y -xso(n)- forman nombres tanto de varón como de mujer, y el último también está atestiguado en algunos teónimos. [Gorrotxategi, 1984:369]

Esan nahi baita ze ez dirudi existizen denik korrespondentzia argi bat arten sufijoa eta generoa.

Azkenik esan ze "-ño" (edo "-no") atzizkia ez da agertzen an Gorrotxategi-ren zerrenda te sufijo akitano testigatuak ("Estudio sobre la onomástica indígena de Aquitania", (1984:367-369). Bihar saiatuko gara jasotzen zerrenda hori. [>>>]

Etiketak: ,